Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Beata Kozicka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 4 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 3 marca 2022 r., nr SKO.40.90.2022.śr w przedmiocie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego H. S. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez H. S. (zwanego dalej również skarżącym lub wnioskodawcą) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu (dalej w skrócie: SKO lub Kolegium) z dnia 3 marca 2022 r., nr SKO.40.90.2022.śr, którą uchylono decyzję Burmistrza Paczkowa z dnia 10 grudnia 2021 r., nr OPS.5212.11.2021, odmawiającą przyznania skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowanego na żonę, oraz orzeczono o odmowie przyznania wnioskodawcy świadczenia pielęgnacyjnego na okres od dnia 1 lipca 2021 r. do dnia 31 października 2021 r. i jednocześnie przyznano to świadczenie w okresie od dnia 1 listopada 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. w wysokości 1.971 zł miesięcznie, a od 1 stycznia 2022 r. bezterminowo w wysokości 2.119 zł miesięcznie.
Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 19 lipca 2021 r. (data wpływu) skarżący złożył w Ośrodku Pomocy Społecznej w Paczkowie (dalej w skrócie: OPS) wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną żoną - B. S. We wniosku oświadczył, na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, że w celu spełnienia przesłanek do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego rezygnuje z prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Jednocześnie na podstawie art. 155 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (K.p.a.) wniósł o uprzednie uchylenie decyzji przyznającej prawo do tego zasiłku ze skutkiem na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku tj. na 30 czerwca 2021 r. Podkreślił, że jest jedyną osobą z kręgu osób zobowiązanych do alimentacji na rzecz wymagającej opieki B. S., która taką opiekę może sprawować i faktycznie sprawuje. Wskazał także, że wyrokiem z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Do ww. pisma dołączył m.in.: 1) wniosek z dnia 14 lipca 2021 r. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad B. S.; 2) kserokopię orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 27 stycznia 2020 r. stwierdzającego, że B. S. jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji od 11 listopada 2017 r.; 3) kserokopię decyzji o ustaleniu prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, którą przyznano skarżącemu zasiłek na okres od 23 lutego 2021 r. do 31 października 2021 r.