Dnia 28 października 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2014 roku sprawy ze skargi spółki A na czynność Prezydenta z dnia "[...]" w sprawie zwrotu opłat za wydane karty pojazdów I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. uznaje uprawnienie spółki A do zwrotu części opłat za wydane karty pojazdów w kwocie 22.525 zł (dwudziestu dwóch tysięcy pięciuset dwudziestu pięciu złotych); III. zasądza od Prezydenta na rzecz skarżącej kwotę 24.221 zł (dwudziestu czterech tysięcy dwustu dwudziestu jeden złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że spółka A pismem z dnia 10 czerwca 2014r. wystąpiła do Prezydenta A o zwrot nienależnie pobranych opłat za wydanie 53 kart pojazdów o nr rej: "[...]".
W odpowiedzi pismem z dnia 23 czerwca 2014r. odmówiono zwrotu opłat za wydanie kart pojazdów, pobranych na podstawie art. 77 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz § 1 ust. 1 rozp. Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310). Zdaniem organu administracji, wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. sygn. akt U 6/04, nie spowodował możliwości otrzymania zwrotu opłat za kartę pojazdu dla samochodów sprowadzanych z zagranicy. Do dnia wejścia w życie nowego rozporządzenia, obowiązującego od dnia 15 kwietnia 2006 r., opłata za kartę pojazdu pozostawała więc bez zmian. Brak jest zatem przesłanek do zwrotu wnioskowanej kwoty za wydanie kart pojazdów wymienionych we wniosku.
Pismem z dnia 14 lipca 2014 r. Spółka A wezwała Prezydenta A do usunięcia naruszenia prawa polegającego na odmowie stwierdzenia uprawnienia wnioskodawcy do otrzymania zwrotu części opłaty w łącznej kwocie 22 950 zł uiszczonej na rzecz Urzędu Miasta A za wydanie kart pojazdów określonych we wniosku. Strona powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006r., orzekającego, że § 1 ust. 1 rozp. Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu jest niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP. Ponadto wskazano, że postanowieniem z dnia 10 grudnia 2007r., C-134/07, Dz. U. UE C 2008/64/15/1, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, iż opłata za wydanie kart pojazdu w kwocie przewyższającej 75 zł, jest niezgodna z art. 90 akapit pierwszy WE (Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską), bowiem według Trybunału Sprawiedliwości art. 90 akapit pierwszy WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on opłacie, takiej jak ta przewidziana w § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 28 lipca 2003r.
W odpowiedzi na wezwanie pismem z dnia 21 lipca 2014 r. organ poinformował, że podtrzymuje swoje stanowisko zaprezentowane w piśmie z dnia 23 czerwca 2014 r.
Następnie Spółka A wywiodła skargi na akt odmowy, zawarty w piśmie z dnia 23 czerwca 2014 r., co do zwrotu nienależnie zapłaconych części opłat za wydanie 53 kart pojazdów. Strona skarżąca zwróciła się o uchylenie zaskarżonego aktu oraz uznanie obowiązku Prezydenta A dokonania na rzecz skarżącej spółki zwrotu kwoty 425 zł od każdego pojazdu, stanowiącej część opłaty za wydanie kart pojazdów, ponad kwotę wynikającą z art. 77 ust. 3 w związku z ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zaskarżonemu aktowi zarzucono naruszenie: