Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 lutego 2021 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
K. K., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika adw. P. G. (dalej jako: "Strona", "Skarżąca", "Wnioskodawczyni"), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia "[...]" r., znak "[...]", w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia wynika, że w dniu
13 lipca 2020 r., Wnioskodawczyni zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką - W. M.
Decyzją z dnia "[...]" r., znak "[...]", organ I instancji odmówił Stronie przyznania wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu decyzji podano, że podstawą negatywnego rozstrzygnięcia jest fakt posiadania przez K. K. prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką, co stanowi negatywną przesłankę przyznania świadczenia z art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia
28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111 z późn. zm.), dalej jako "u.ś.r." Ponadto wskazano, że nie dało się ustalić, od kiedy istnieje niepełnosprawność matki Strony, zatem nie została spełniona przesłanka określona w art. 17 ust. 1b u.ś.r. Organ dodał, że znane jest mu orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego, jednak kwestionowana norma dalej obowiązuje.
Od powyższej decyzji Skarżąca złożyła odwołanie, zarzucając decyzji naruszenie prawa materialnego, tj. art. 17 ust. 1b u.ś.r., błędną wykładnię art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b u.ś.r., polegającą na pominięciu celów ustawy oraz niezastosowanie przepisu art. 27 ust. 5 u.ś.r. poprzez przyjęcie, że w sprawie nie nastąpił zbieg prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, jak również naruszenie przepisów procesowych, tj. art. 7, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 3 k.p.a.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O., decyzją z "[...]" r., znak "[...]", uchyliło decyzję organu I instancji w całości i przyznało świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności od 1 listopada 2020 r. na czas nieokreślony oraz odmówiło przyznania ww. świadczenia za okres od 1 lipca 2020 r. do 31 października 2020 r.
Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie, organ odwoławczy przytoczył treść przepisów mających zastosowanie w sprawie i opisał stan faktyczny sprawy. Dokonując wykładni przepisu art. 17 ust. 1b u.ś.r. oraz wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia