Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Głównego Inspektora z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia "[...]" nałożył na Biuro Podróży A karę pieniężną w wysokości 25.000 zł. Wysokość nałożonej kary została ograniczona do wskazanej wyżej kwoty z uwagi na to, że przedsiębiorca w okresie 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli zatrudniał przeciętnie 126 kierowców. Zakres kontroli obejmował okres od 12 maja 2013 r. do 12 maja 2014 r.
Powyższą decyzję zaskarżyła Spółka zarzucając naruszenie:
- art. 7 i 77 k.p.a. poprzez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego, tj. pominięcie okoliczności, które miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy to znaczy kradzieży tarczek tachografów przez pracownika spółki;
- art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez rozstrzygnięcie sprawy i wydanie decyzji pomimo niezakończenia postępowania przygotowawczego w Prokuraturze Rejonowej, co stanowi zagadnienie wstępne;
- art. 36 k.p.a. poprzez niezawiadomienie spółki przez organ o rozstrzygnięciu sprawy w terminie późniejszym.
W konsekwencji strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania.
W uzasadnieniu odwołania w sposób zwięzły uzasadniono postawione zarzuty.
Główny Inspektor Transportu Drogowego w wyniku rozpatrzenia odwołania decyzją z dnia "[...]" uchylił decyzję organu I instancji w całości i nałożył na Spółkę karę pieniężną w wysokości 25.000 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z art. 92a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013r., poz. 1414 j.t.), u.t.d, suma kar za naruszenia stwierdzone podczas kontroli w podmiocie wykonującym przewóz drogowy nie może przekroczyć 25.000 zł dla podmiotu zatrudniającego średnio od 51 do 250 kierowców. W dalszej części uzasadnienia organ odniósł się do omówienia poszczególnych naruszeń.
Odnośnie do naruszenia polegającego niezgłoszeniu organowi, który udzielił zezwolenia lub licencji zmiany danych, o których mowa w art. 7a i art. 8, w wymaganym terminie.
Z pisma Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego wynika, że pojazdu o nr rej. "[...]’ nie zgłoszono do licencji, pomimo, że istniał taki obowiązek, a Spółka wykorzystywała ten pojazd do przewozów drogowych. Naruszenie to określone jest w załączniku nr 3 do u.t.d. lp. 1.4 i skutkuje nałożeniem kary pieniężnej w wysokości 800 zł.
Odnośnie do uchybienia polegającego na naruszeniu obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy - za każdego kierowcę.
Dane z kart kierowców zgodnie z § 4 - 6 rozporządzenia w sprawie częstotliwości pobierania danych z tachografów cyfrowych i kart kierowców oraz warunków przechowywania tych danych powinny być m. in. wczytywane co najmniej raz na 28 dni. Sankcja za takie naruszenie określona jest z lp. 6.3.11 załącznika nr 3 u.t.d. i jest to kara pieniężna w wysokości 500 zł. za każdego kierowcę. W czasie kontroli stwierdzono, że Spółka nie dokonała w terminie wczytania danych z kart 20 kierowców, opóźnienie to wahało się od 2 do 113 dni, w związku z tym została wymierzona kara w wysokości 10.000 zł.