Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru Specjalnej Strefy Ekonomicznej, położonego na południowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant starszy referent Karolina Fogiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2021 r. sprawy ze skargi Spółki A na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru Specjalnej Strefy Ekonomicznej, położonego na południowy-wschód od ulicy "[...]" I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 16 pkt 12 lit. c) w odniesieniu do działek o numerach ewidencyjnych "[...]", "[...]", "[...]", "[...]", "[...]", "[...]", obręb "[...]", gmina "[...]"; II. zasądza od Gminy na rzecz Spółki A kwotę 797 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

W dniu "[...]", Rada Miejska podjęła uchwałę nr "[...]" w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru Specjalnej Strefy Ekonomicznej, Podstrefy A, położonego na południowy - wschód od ulicy A w A.

Spółka A (skarżąca, Spółka) wniosła skargę na tę uchwałę.

Ostatecznie po uzupełnieniu skargi skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności skarżonej uchwały w części, tj. § 16 pkt 12 lit. c uchwały w zakresie nieruchomości stanowiących działki Spółki z obrębu A, gm. A o numerach ewidencyjnych "[...]".

Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie:

- art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej jako u.p.z.p.) oraz art. 1 ust. 2 pkt 7 u.p.z.p. w zw. z art. 3 ust. 1 u.p.z.p., poprzez przekroczenie granic przysługującego Gminie władztwa planistycznego i nieuzasadnione, instrumentalne ograniczenie uprawnień skarżącej związanych z prawem własności nieruchomości położonej na terenie objętym uchwałą w postaci zakazu termicznego przekształcania odpadów, w sytuacji w której teren objęty uchwałą leży w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, obszar jest niezamieszkały, a jednym z elementów prawidłowego i zrównoważonego prowadzenia dużego przedsiębiorstwa jest prawidłowa gospodarka odpadami, której najbardziej ekologicznym przejawem jest termiczne przekształcanie odpadów i wykorzystywanie powstałej energii do prowadzonej działalności gospodarczej;

- art. 1 ust. 3 u.p.z.p. w zw. z art. 15 ust. 1 u.p.z.p. w zw. z art. 46 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (dalej jako "UOO"), poprzez brak dokonania przez Radę Miejską wyważenia interesu publicznego i interesu skarżącej przy uchwalaniu planu miejscowego, podczas gdy uchwalanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który ingeruje w prawo własności w sytuacji, gdy dla nieruchomości wydano decyzję o pozwoleniu na budowę instalacji termicznego przekształcania odpadów na terenie zakładu produkcyjnego skarżącej, a więc przy świadomości organu planistycznego co do kierunku zamierzonego rozwoju skarżącej i sposobu wykorzystania planowanej inwestycji, musi uwzględniać ten prawnie dopuszczalny sposób korzystania z nieruchomości, a plan musi zawierać stosowne uzasadnienie tego ograniczenia z wykazaniem prymatu interesu publicznego nad prywatnym, czego jednak zabrakło w omawianym przypadku, w sytuacji w której wprowadzone ograniczenie może uniemożliwić wykorzystanie inwestycji objętej decyzją o pozwoleniu na budowę zgodnie z jej przeznaczeniem, a także uniemożliwi dalszą modernizację przedsiębiorstwa w zakresie gospodarowania odpadami;

- naruszenie art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i art. 17 pkt 5 u.p.z.p. w zw. z art. 36 ust. 1 u.p.z.p. poprzez błędne zastosowanie i nieuwzględnienie w uzasadnieniu uchwały w części dotyczącej wpływu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na finanse publiczne, w tym budżet Gminy-Miasta A faktu przysługiwania skarżącej roszczenia odszkodowawczego na podstawie art. 36 ust. 1 u.p.z.p., podczas gdy uchwała pozbawiła skarżącą możliwości korzystania z nieruchomości w dotychczasowy sposób, co w konsekwencji kreuje po stronie skarżącej roszczenie odszkodowawcze i co powinno znaleźć odzwierciedlenie w ocenie wpływu uchwalenia planu miejscowego na finanse publiczne.

Strona 1/5