Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2018 r. sprawy ze skargi Dyrekcji na decyzję Dyrektora z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie opłaty za usługi wodne 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora na rzecz Dyrekcji kwotę 190 zł (sto dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]"r. Dyrektor Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w E, działając na podstawie art. 273 ust. 6 w zw. z art. 271 ust. 1 pkt 3 lit. a, art. 14 ust. 2 i 6 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2017 poz. 1566 ze zm.), dalej jako: P.w., określił Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w O opłatę stałą w wysokości "[...]" zł za odprowadzanie do wód: wód opadowych lub roztopowych za okres od "[...]" do "[...]"r.
W uzasadnieniu wskazano, że nie uwzględniono reklamacji, w której skarżący zarzucił, iż opłatę wodną pobiera się nie za sam fakt posiadania pozwolenia wodnoprawnego, lecz dopiero gdy istnieje system odwodnienia. Stwierdzono, iż skarżący korzysta z usługi wodnej na podstawie pozwolenia wodnoprawnego z "[...]" r. na odprowadzanie wód opadowych i roztopowych w ilości
"[...]" m3/h, co oznacza, że zgodnie z art. 298 pkt 1 P.w. jest obowiązany ponosić opłatę za usługi wodne. Przedstawione zostało wyliczenie opłaty, którego dokonano w oparciu o art. 271 ust. 4 pkt 1 P.w. oraz § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz. U. poz. 2502).
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie pełnomocnik skarżącego wniósł o uchylenie decyzji, zarzucając naruszenie:
1) art. 16 pkt 65, art. 267 pkt 1, art. 268 ust. 1 pkt 3a, art. 270 ust. 1 i ust. 11, art. 271 ust. 1 pkt 3a i ust. 4 pkt 1, art. 298 pkt 1, art. 389 pkt 1 P.w., poprzez:
a) błędną ocenę, że w okolicznościach niniejszej sprawy zaistniały podstawy określenia przedmiotowej opłaty na podstawie pozwolenia wodnoprawnego,
b) ich zastosowanie i niezasadne przyjęcie wyrażające się w tym, że:
- wody opadowe i roztopowe wylotem wymienionym w pkt "[...]" i "[...]" pozwolenia wodnoprawnego odprowadzane są do wód, w sytuacji gdy z pozwolenia tego wynika, iż wylotami tymi są one odprowadzane są do rowu melioracyjnego,
- wskazane w pozwoleniu wodnoprawnym maksymalna ilość wód wyrażona w I/s i m3 jest odprowadzana do wód, podczas gdy z pozwolenia tego wynika, że wszystkie wyloty dotyczą odprowadzania do rowu melioracyjnego;
2) naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, w szczególności:
a) art. 6, 7, 8, 9, 11, art. 77 § 1, art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez niedokonanie wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego w celu uzyskania takiego obrazu faktycznego, który jest zgodny z rzeczywistością i znajduje uzasadnienie w świetle obowiązującego stanu prawnego oraz nałożenie na skarżącego obowiązku ponoszenia opłaty za usługi wodne, mimo niezaistnienia przesłanek obowiązek ten warunkujących,
b) art. 7 w zw. z art. 77 § 1, art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez niepodjęcie wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy mając na względzie interes społeczny i słuszny interes strony oraz nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego w sprawie,