Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2018 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie opłaty za usługi wodne 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora na rzecz skarżącej Spółki A kwotę 190 zł (sto dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
P S.A. w W (dalej: Spółka, skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w E Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia "[...]" r., nr "[...]", którą określono P S.A. opłatę stałą w wysokości "[...]" zł za odprowadzenie do wód: wód opadowych lub roztopowych za okres od dnia "[...]"r. do dnia "[...]"r.
Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z "[...]" r. nr "[...]", Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G udzielił P S.A. Oddział Regionalny w G pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie wód opadowych z odwodnienia torów kolejowych na stacji B do rowu przydrożnego (ziemi) w ilości: Qmiarod. = "[...]"l/s, w tym wylotem A w ilości Q = "[...]"l/s, wylotem B w ilości Q = "[...]" l/s, o następujących maksymalnych parametrach zanieczyszczeń:
- zawiesina ogólna "[...]"mg/dm³
- węglowodory ropopochodne "[...]"mg/dm³.
Pismem z "[...]" r., stanowiącym informację roczną ustalającą wysokość opłaty stałej za usługi wodne nr"[...]", Dyrektor Zarządu Zlewni w E Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej jako: PGWWP lub organ), na podstawie art. 271 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. poz. 1566 i 2180) oraz art. 63 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2017r. poz.201), ustalił P S.A. Oddział Regionalny w G, za okres "[...]"r. - "[...]"r. opłatę stałą w wysokości "[...]" zł, za odprowadzanie do wód: wód opadowych lub roztopowych. Ustalając opłatę organ wskazał, że jej wysokość obliczono jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty wynoszącej "[...]" zł, czasu wyrażonego w dniach wynoszącego "[...]" dni i maksymalnej ilości wód odprowadzanych do wód określonej w pozwoleniu wodnoprawnym "[...]"z dnia "[...]"r. w ilości: "[...]" l/s, wynoszącego po przeliczeniu "[...]"m³/s. Opłatę należy uiścić w czterech ratach w wysokości po "[...]" zł
W złożonej od tej informacji reklamacji, Spółka podniosła, że opłatę za usługę wodną uiszcza się, stosownie do art. 268 ust. 1 pkt 3 ppkt a oraz art. 271 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2017r. poz. 1566, z późn.zm) dalej jako: P.w., za odprowadzanie do wód: wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych. Tymczasem z decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G z dnia "[...]" r. wynika, że udzielono Spółce pozwolenia wodnoprawnego w zakresie szczególnego korzystania z wód polegającego na wprowadzeniu do ziemi wód opadowych i roztopowych za pomocą rowu przydrożnego. Wobec tego opłata stała za usługi wodne - za odprowadzenie do wód, wód opadowych i roztopowych nie jest należna i nie powinna być naliczona, skoro nie ma miejsca odprowadzenie wód opadowych i roztopowych do wód. Nadto zakwestionowano aby obliczenie opłaty stałej było utożsamianie z czasem ich odprowadzania w ilości "[...]" dni, skoro z danych stacji meteorologicznej E-M na podstawie danych Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej wynika, że liczba dni z opadem w "[...]" r. wynosiła "[...]". Nadto wartość ta winna być pomniejszona w zależności od wielkości opadów, gdyż nie każdy opad generuje odpływ wód z linii kolejowej i innych powierzchni. Z tego względu w "[...]" dniach miał miejsce opad, którego dobowa wielkość była mniejsza niż 1 mm, co oznacza że nie generował on odprowadzania wód z terenu stacji.