Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2017 r. sprawy ze skargi E. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w dniu 12 kwietnia 2016r. E.C. złożyła do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. (dalej: MOPS) wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko - N.C.
Decyzją z dnia [...], działający z upoważnienia Prezydenta Miasta Z-ca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej: organ I instancji), 1/ przyznał świadczenie wychowawcze na córkę N. w kwocie 500 zł miesięcznie, na okres od 1 kwietnia 2016r. do 30 kwietnia 2016r., 2/ odmówił przyznania świadczenia wychowawczego na córkę N. w okresie od 1 maja 2016r. do 30 września 2017r. W uzasadnieniu stwierdzono, że wnioskodawczyni spełniła przesłankę dochodową jedynie w miesiącu kwietniu 2016r., dlatego tylko na ten miesiąc przyznane jej zostało świadczenie wychowawcze, natomiast od miesiąca maja 2016r. rodzina nie spełniała już kryterium dochodowego, dlatego odmówiono przyznania świadczenia na pozostały okres.
Decyzja ta, na skutek złożonego odwołania, została uchylona decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], zaś sprawa przekazana organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia z uwagi na wady postępowania wyjaśniającego dotyczące ustalenia prawidłowego dochodu małżonka wnioskodawczyni za miesiąc kwiecień 2015r.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy i uzupełnieniu materiału dowodowego, działający z upoważnienia Prezydenta Miasta Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych MOPS, działając na podstawie art. 2 pkt 1, 2, 4 11, 19 lit. c, 20 lit. e, art. 5 ust. 3, art. 7 ust. 1 i 3, art. 13, art. 18 ust. 6, art. 28 ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2016r., poz. 195) zwanej dalej: u.p.p.w.d., oraz rozporządzenia Ministra Rodziny Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 lutego 2016r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia wychowawcze (Dz.U. z 2016r. poz. 214) w związku z art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, odmówił ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na córkę N.
W motywach uzasadnienia przytoczono przepisu ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie definicji dochodu, jak również wskazano na treść pojęcia dochodu rodziny oraz enumeratywnie wymienione przypadki określone w art. 2 pkt 19 i pkt 20 u.p.p.w.d. dotyczące pojęcia utraty oraz uzyskania dochodu. Wskazano, że stosownie do art. 5 ust. 3 u.p.p.w.d. dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie powinien przekraczać 800 zł. Wyjaśniono, że dochód rodziny wnioskodawczyni z 2014r. wyniósł 23 922,32 zł, na który składały się dochody wyłącznie w tytułu zatrudnienia. Ponieważ nastąpiła utrata dochodu przez R.C. z tytułu pracy w Przedsiębiorstwie A dochód ustalono w ten sposób, że: 23 922,32 zł - 15 983,46, co stanowi 7 938,86 zł : 12 miesięcy = 661,57 zł, to miesięczny dochód rodziny. Skoro jednak z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej od 1 marca 2015r. uzyskano dochód za miesiąc kwiecień 2015r. w wysokości 2078,42 zł, to oznacza, że w miesiącu tym rodzina dysponowała dochodem w wysokości 2 739,99 zł na 3 osoby, czyli na osobę w rodzinie przypada 913,33 zł. Posiadany dochód przekroczył pułap dochodowy uprawniający do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko o kwotę 113,33 zł. Organ wskazał, że zmniejszenie wysokości dochodu osiągniętego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie stanowi utraty dochodu, o którym mowa w art. 2 pkt 19 u.p.p.w.d.