Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie sprzeciwu na posadowienie tymczasowej mobilnej stacji bazowej oddala skargę.
1. Spółka A (dalej: Spółka, skarżąca) zgłosiła w dniu 6 września 2017r. do Starosty zamiar budowy/prowadzenia następujących robót budowlanych: posadowienia tymczasowej mobilnej stacji bazowej operatora A w miejscowości U., działka nr "[...]", obręb U., niezwiązanej trwale z gruntem. Wskazano, że zakres inwestycji będzie obejmował prace montażowo-instalacyjne polegające na ustawieniu tymczasowej stacji w skład której wchodzą: platforma stalowa, maszt oraz urządzenia teletechniczne. Podano, że planowana data rozpoczęcia budowy/ robót budowlanych to 27 września 2017r.
2. Starosta po rozpatrzeniu zgłoszenia, decyzją z dnia "[...]"r. wniósł sprzeciw i nie wyraził zgody na posadowienie na zasadzie zgłoszenia "tymczasowej mobilnej stacji bazowej operatora A" na dz. nr "[...]", obręb U., gm. G., działając na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2017r. poz. 1332) dalej: pr.bud. oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017r. poz. 1257) dalej: k.p.a.
Organ wyjaśnił, że stosownie do art. 28 ust. 1 pr.bud. roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę z zastrzeżeniem przypadków określonych w art. 29-31 tej ustawy, przy czym przewidziane wyjątki są jedynymi odstępstwami od wskazanej reguły i mają charakter katalogu zamkniętego, niedopuszczalne jest stosowanie w takim zakresie wykładni rozszerzającej. Przytoczono treść art. 29 ust. 1 pkt 12 pr.bud., zgodnie z którym zwolnione są z uzyskania pozwolenia na budowę tymczasowe obiekty budowlane, niepołączone trwale z gruntem i przewidziane do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, ale nie później niż przed upływem 180 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu. Stwierdzono, iż w świetle przedłożonych przy zgłoszeniu dokumentów inwestycja ma polegać m.in. ma wykonaniu/montażu czterech naziemnych podpór o wymiarach 1m x 1m oraz montażu na nich platformy stalowej i masztu o wysokości 27m. Wskazano, że bez względu na technologię wykonania podpór, planowany obiekt ma być posadowiony na tyle stabilnie, aby nie stwarzał zagrożenia dla ludzi i mienia oraz tak, aby zapewnić bezpieczne jego użytkowanie. W ocenie organu, istotną kwestią w tej sprawie pozostaje, okoliczność czy obiekt może być potraktowany jako obiekt niepołączony trwale z gruntem. W tym celu przywołano orzecznictwo sądów administracyjnych, z którego wynika, że cecha trwałego związania z gruntem sprowadza się do posadowienia obiektu na tyle trwale, aby zapewnić mu stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym mogącym go zniszczyć lub spowodować przesunięcie czy przemieszczenie na inne miejsce. Organ uznał, że to, iż dane urządzenie jest przestawne i zawiera prefabrykowany fundament powierzchniowy nie oznacza jeszcze, że nie jest ono trwale związane z gruntem, ponieważ w aktualnym stanie techniki sposób wykonania fundamentu może być różny. Wyjaśniono, że o tym czy obiekt jest trwale związany z gruntem czy też nie decyduje nie sposób i metoda jego związania z gruntem, nie decyduje również technologia wykonania fundamentu i możliwości techniczne przeniesienia w inne miejsce, ale to czy wielkość urządzenia, jego konstrukcja, przeznaczenie, względy bezpieczeństwa wymagają takiego trwałego związania z gruntem. Wobec tego organ uznał, że tymczasowa mobilna stacja bazowa operatora A nie stanowi obiektu niepołączonego trwale z gruntem, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 12 pr.bud.