Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Asesor WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Grzegorz Klimek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2006r. sprawy ze skargi Gminy na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wygaśnięcie mandatu radnego - - oddala skargę.
Uzasadnienie:
Zarządzeniem zastępczym z dnia "[...]"stycznia 2006 roku nr "[...]" Wojewoda stwierdził wygaśnięcie mandatu radnego Rady Gminy A. P.
Jako podstawę prawną Wojewoda wskazał art. 98 a ust. 2 oraz art. 24 f ust. 1 a ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym w związku z art.190 ust. 1 pkt 2 a ustawy z dnia 16 lipca 1998 roku Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.
W uzasadnieniu zarządzenia zastępczego organ nadzoru podał, że przyczyną stwierdzenia wygaśnięcia mandatu jest fakt, iż radny A. P. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie indywidualnej praktyki pielęgniarskiej, z wykorzystaniem mienia komunalnego - lokalu stanowiącego własność gminy P., z którego korzysta na podstawie umowy użyczenia.
Wojewoda wezwał Radę do podjęcia uchwały w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego, a po bezskutecznym upływie 30- dniowego terminu, wydał zarządzenie zastępcze.
Rada Gminy wniosła skargę na przedmiotowe zarządzenie zastępcze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, domagając się jego uchylenia .
Zarzucała organowi nadzoru naruszenie przepisu art. 24 f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, poprzez przyjęcie, że wykorzystywanie przez radnego lokalu gminnego, użyczonego na prowadzenie działalności gospodarczej, jest wystarczającą przesłanką do uznania wygaśnięcia mandatu radnego.
W uzasadnieniu skargi wywodziła, że organ nadzoru nie uwzględnił specyficznej sytuacji, w jakiej znalazł się radny A. P. Jest on bowiem pielęgniarzem szkolnym, świadczy usługi pielęgniarskie na rzecz uczniów w użyczonym mu pomieszczeniu, znajdującym się na terenie szkoły. Rozwiązanie takie podyktowane jest dobrem dzieci, które mogą korzystać z usług pielęgniarskich na miejscu. Zdaniem skarżącej przepis art. 24 f ustawy o samorządzie gminnym nie może być stosowany automatycznie, lecz jego zastosowanie w każdej sprawie winno być oceniane indywidualnie, ze względu na specyfikę sytuacji i realne zagrożenie korupcją.
Wojewoda wnosił o oddalenie skargi, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia zastępczego .
Odnosząc się do zarzutów skargi organ nadzoru wskazał, że zakaz prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której radny uzyskał mandat, ma charakter bezwzględny. Wobec tego nie ma znaczenia cel, dla którego działalność jest prowadzona.
Wojewoda nie zgodził się z poglądem, prezentowanym w skardze, iż każda działalność gospodarcza prowadzona przez radnego z wykorzystaniem mienia komunalnego, nawet nieodpłatnego, uzasadnia wykorzystanie tego mienia, o ile służyć to ma społeczności lokalnej.
Zdaniem organu celem ustawodawcy przy formułowaniu zakazu wynikającego z art. 24 f ustawy o samorządzie gminnym, było dążenie do wyeliminowania, coraz powszechniejszego, wykorzystywania funkcji radnego dla uzyskiwania korzyści w związku z piastowaną funkcją.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna.
Zadaniem sądów administracyjnych jest kontrola działalności administracji publicznej pod względem legalności, to jest zgodności z prawem materialnym i prawem procesowym.