Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi D. D. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza na rzecz skarżącej od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia "[...]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w O. po rozpoznaniu zgłoszenia choroby zawodowej u D.D. nie stwierdził u wymienionej przewlekłej choroby zawodowej układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy. W uzasadnieniu wskazano, iż Poradnia Chorób Zawodowych przy Wojewódzkim Zespole Medycyny Przemysłowej w O. na podstawie analizy całości zebranej dokumentacji medycznej oraz w oparciu o wyniki przeprowadzonych badań konsultacyjnych (neurologicznych, ortopedycznych) i badań dodatkowych rozpoznała chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, dyskopatię L3-L4,L4-L5,L5-S1, śladowy zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego oraz zawroty głowy (w wywiadzie). Jednakże rozpoznane schorzenia nie znajdują się w obowiązującym wykazie chorób zawodowych, a charakter pracy jaką wykonywała D. D. nie stwarzał ryzyka powstania przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy. Z kolei Instytut Medycyny Pracy w Łodzi jako jednostka orzecznicza II stopnia, gdzie przeprowadzono na wniosek zainteresowanej ponowne badania, ustalił iż badania wykonane technikami obrazowymi wykazały zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo - krzyżowego z wielopoziomową dyskopatią oraz cechy przebytej choroby Scheuermanna z guzkami Schmörla, a w badaniu TK stwierdzono rozpoczynające się zmiany zwyrodnieniowe bioder. Ze względu jednak na fakt, iż zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów występują z dużą częstością w populacji ogólnej niezależnie od rodzaju wykonywanej pracy i nie są rozpatrywane w kategorii choroby zawodowej, Instytut Medycyny Pracy w Łodzi orzeczeniem z dnia "[...]" potwierdził brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Ponadto wskazano, iż z przeprowadzonej oceny narażenia zawodowego wynika, że D.D. zajmując stanowiska sprzedawcy, kelnera, pomocy kuchennej wykonywała zróżnicowane czynności obciążające różne grupy mięśniowe, co jednak nie skutkowało powstaniem zespołu objawów choroby, którą można byłoby uznać jako zawodową. Zatem biorąc pod uwagę dokonaną ocenę narażenia zawodowego oraz orzeczenia lekarskie wydane przez Wojewódzki Zespół Medycyny Przemysłowej w O. oraz Instytut Medycyny Pracy w Łodzi nie stwierdzono przewlekłej choroby zawodowej układu ruchu wymienionej w poz. 19 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyła D.D., nie zgadzając się z opinią orzeczenia. Podniosła, iż w jej ocenie zakład pracy stwarzał warunki powstania choroby zawodowej układu ruchu i nie było sposobu, aby jej uniknąć. Do odwołania zainteresowana dołączyła skierowanie na badanie rezonansu magnetycznego kręgosłupa szyjnego.