Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Witold Falczyński, Protokolant Starszy asystent sędziego Anna Ostrowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 listopada 2012 r. sprawy ze skargi Firmy "A" na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie wykonania robót budowlanych oddala skargę.
W dniu [...] marca 2012 r. E. F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. dokonała zgłoszenia robót budowlanych polegających na montażu systemu wolno stojących kolektorów (modułów) słonecznych (fotowoltaicznych), niezwiązanych trwale z gruntem, służących do wytwarzania energii elektrycznej na działce nr [...] położonej w miejscowości D.
W dniu [...] marca 2012 r. Starosta H. wniósł sprzeciw od przedmiotowego zgłoszenia. Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, wskazał, że pojęcie "montaż wolno stojących kolektorów" użyte w art. 29 ust. 2 pkt 16 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), oznacza, że wykonane urządzenia nie są związane z gruntem, a ich dolna płaszczyzna znajduje się na poziomie terenu, natomiast z zamieszczonego w treści zgłoszenia opisu prac wynika, że przedmiotowe moduły słoneczne będą przymocowywane do systemu montażowego umieszczonego w gruncie.
Zdaniem organu, roboty budowlane objęte zgłoszeniem w niniejszej sprawie można wykonać jedynie na podstawie pozwolenia na budowę, co obligowało do wniesienia sprzeciwu od zgłoszenia zgodnie z art. 30 ust. 6 pkt 1 Prawa budowlanego.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r., wydaną na skutek odwołania E. F. Sp. z o. o. w W., Wojewoda L. utrzymał w mocy decyzję Starosty H.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podniósł, że art. 29 Prawa budowlanego, który określa rodzaje robót budowlanych niewymagających uzyskania pozwolenia na budowę, obejmuje obiekty o niewielkich gabarytach i mniejszym znaczeniu oraz roboty budowlane, których wykonanie nie powoduje istotnych oddziaływań na otoczenie. Katalog zawarty w powołanym przepisie jest zamknięty, dlatego organ administracji architektoniczno - budowlanej nie ma możliwości działania w ramach uznania administracyjnego. Organ podniósł, że zgłoszenie dokonane przez E. F. Sp. z o. o. w dniu [...] marca 2012 r. wskazuje na zamiar wykonania na działce nr 655 o powierzchni ok. 2 ha systemu modułów słonecznych o łącznej mocy nieco ponad 800 kW. Zdaniem organu, już samo zestawienie powierzchni zamierzenia oraz projektowanej mocy urządzeń powoduje, że nie można zgłaszanej inwestycji uznać za "montaż wolno stojących kolektorów słonecznych" w rozumieniu art. 29 ust. 2 pkt 16 Prawa budowlanego. Przyjęcie odmiennej oceny - w związku z treścią art. 30 ust. 1 pkt 2 tej ustawy - doprowadziłoby, w ocenie organu, do nieuprawnionego wniosku, ze taka inwestycja nie podlega jakiejkolwiek reglamentacji prawnej.
Organ odwoławczy, powołując się na treść art. 10 ust. 2a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 647, dalej u.p.z.p.), który wymaga wskazania w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy obszarów, na których będą rozmieszczone urządzenia o mocy przekraczającej 100 kW wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych i przywołując art. 15 ust 3a u.p.z.p., który nakazuje określenie, w miarę potrzeby, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego granic tych obszarów, wyraził pogląd, że z przepisów tych wynika, iż inwestycje z zakresu wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych o mocy powyżej 100 kW mogą być realizowane wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.