Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Referent Kinga Kościejewska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie wydania zezwolenia na usunięcie drzew oddala skargę.
Postanowieniem z 7 czerwca 2018 r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej także: "Kolegium"), po rozpatrzeniu zażalenia J. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą [...] (dalej: "skarżący"), utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza W. z [...] r., znak: [...], w sprawie zawieszenia postępowania dotyczącego wydania decyzji o zezwolenie na usunięcie drzew rosnących na działkach nr [...] i [...], położonych we W. przy ulicy [...].
W uzasadnieniu postanowienia Kolegium stwierdziło, że nie podziela zarzutów skarżącego dotyczących bezpodstawnego uznania, że w rozpatrywanej sprawie zaistniały okoliczności zobowiązujące organ pierwszej instancji do zawieszenia postępowania do czasu prawomocnego zakończenia spraw ze skarg na decyzję Kolegium z [...] r., znak: [...], w przedmiocie sposobu i kierunku rekultywacji wyrobiska po kopalni kruszywa naturalnego. W ocenie Kolegium, prawidłowe było stanowisko organu pierwszej instancji, że sprawa ustalenia sposobu i kierunku rekultywacji dla terenu, na którym rosną drzewa, będące przedmiotem wniosku skarżącego o wydanie zgody na ich usunięcie, jest nierozerwalnie związana ze sprawę dotyczącą wydania decyzji o zgodzie na usunięcie tych drzew. Organ odwoławczy podniósł przy tym, że na wniosek [...], które wniosło skargę na wskazaną wyżej decyzję Kolegium z 23 stycznia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z 9 maja 2018 r., sygn. akt II SA/Lu 339/18, wstrzymał wykonanie tej decyzji.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na powyższe postanowienie Kolegium skarżący, wnosząc o jego uchylenie, zarzucił organowi naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez błędne przyjęcie, że rozpoznanie niniejszej sprawy zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia "zagadnienia wstępnego" upatrywanego w rozstrzygnięciu sprawy znak: [...], dotyczącej ustalenie sposobu i kierunku rekultywacji dla wyrobiska po kopalni kruszywa naturalnego. W ocenie skarżącego, nie ma przeszkód prawnych dla wydania zgody na usunięcie drzew rosnących na działkach o numerach [...] i [...] położonych we W. przy ulicy [...], gdyż rozstrzygnięcie w sprawie o ustaleniu sposobu i rekultywacji terenu, na którym znajdują się opisane drzewa, nie wyklucza pozytywnego albo negatywnego rozstrzygnięcia w sprawie dotyczącej wydania zgody na usunięcie drzew przez Burmistrza W. o znaku [...] Podniósł, że w art. 83a ust. 2a i 3 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2018 r. poz. 142 ze zm.; dalej także: ustawa) wymieniono okoliczności, w których usunięcie drzew lub krzewów jest zależne od zgody, bądź informacji udzielonej przez inny organ. Jedynie zatem w przypadku zaistnienia tych okoliczności zachodzi uzasadniona podstawa zawieszenia postępowania w trybie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Przepisy te nie mają jednak zastosowania w niniejszej sprawie. Zdaniem skarżącego, rozpoznanie jego wniosku o wydanie zgody na wycinkę przedmiotowych drzew powinno nastąpić bez odwoływania się do wyniku postępowania w przedmiocie sposobu rekultywacji działek, na których znajdują się te drzewa. Właściciel zadrzewionej nieruchomości może wszakże w każdym czasie ubiegać się o zgodę na usunięcie znajdującej się na niej drzew, niezależnie od tego, czy równolegle toczy się w stosunku do tej nieruchomości postępowanie w przedmiocie jej rekultywacji.