Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędzia NSA Maria Wieczorek (spr.), Protokolant Maria Filipek, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2004 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej -Oddział Rejonowy z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie przydziału osobnej kwatery stałej uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddziału Rejonowego Nr [...] z dnia [...].
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddziału Rejonowego działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 105 kpa oraz art. 13 ust. 3 w związku z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 42 poz. 368 z późn. zm.), który uchylił ustawę z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (tj. Dz.U. z 1992 r. Nr 5 poz. 19 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 października 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu zakwaterowania osób rozwiedzionych (Dz.U. Nr 92 poz. 1022), który uchylił rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 maja 1996 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy O zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 65 poz. 320) - Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej po rozpatrzeniu odwołania starszego chorążego rezerwy M. S. od decyzji Dyrektora Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Nr [...] z dnia [...] o umorzeniu postępowania w sprawie przydziału osobnej kwatery stałej w garnizonie L. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W motywach zaskarżonej decyzji wskazano, że art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 42 poz. 368 ze zm.) uchylił ustawę z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. z 1992 r. Nr 5 poz. 19 z późn. zm.), w tym art. 13, zgodnie z którym emeryci i renciści wojskowi mogli ubiegać się o przydział kwatery w wybranej miejscowości, jeżeli organ kwaterunkowy dysponował w tej miejscowości lokalami mieszkalnymi.
Zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 października 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu zakwaterowania osób rozwiedzionych (Dz.U. Nr 92 poz. 1022) utraciło moc prawną rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 maja 1996 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 65 poz. 320), w tym § 13 ust. 3 zgodnie z którym osoby uprawnione mogły złożyć wnioski o przydział kwatery do dyrektora oddziału terenowego Agencji właściwego dla miejsca zamieszania lub obranego miejsca zamieszkania.
Zdaniem organu odwoławczego decyzja Dyrektora Oddziału Terenowego WAM jest zgodna z prawem, gdyż obowiązująca ustawa z 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 42 poz. 368 ze zm.) nie upoważnia organów Agencji do przydziału emerytom i rencistom wojskowym (posiadającym kwatery) innych kwater w ramach zamiany w wybranej miejscowości.
W tym stanie Dyrektor Oddziału Rejonowego WAM działając jako organ odwoławczy po rozpatrzeniu odwołania M. S. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 105 kpa- tj. bezprzedmiotowością postępowania administracyjnego postanowił utrzymać zaskarżoną decyzję w mocy.