Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi R.A.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., [...] w przedmiocie opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania R.A.W., zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. Nr 80, poz. 717 za zm.) orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji z dnia [...] września 2005 r. Wójta Gminy w przedmiocie ustalenia opłaty planistycznej w kwocie 5551,20 zł. od wzrostu nieruchomości (działka nr 228 położona w K.) objętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy w związku ze zbyciem tej nieruchomości przez R.A.W. w dniu 23 listopada 2004 r.
Organ odwoławczy wskazał na następujące motywy rozstrzygnięcia:
Istotą obowiązku uregulowanego w art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym sprowadza się do konieczności uiszczenia przez zbywcę nieruchomości opłaty w przypadku łącznego wystąpienia przesłanek:
1) wzrostu wartości nieruchomości w następstwie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany;
2) zgłoszenie roszczenia o jednorazową opłatę w terminie do 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy albo jego zmiana stały się obowiązujące.
Z art. 37 ust. 11 cyt. ustawy wynika, że zasady określania wartości nieruchomości ustalają przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. W operacie szacunkowym rzeczoznawca majątkowy ustalił wzrost wartości działki nr 228 na kwotę 18504 zł. Wynika z tego, że wartość przedmiotowej nieruchomości przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonym uchwałą Nr IV/15/88 Gminnej Rady Narodowej z dnia 29 grudnia 1988 r. ze zmianami pod uprawy polowe, ogrodnicze i sadownicze (symbol CD 12 RP) była niższa niż po podjęciu uchwały Nr XLIV/285/2002 Rady Gminy z dnia 13 września 2002 r. w sprawie zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. Urz. Woj. Lub. Nr 122, poz. 2644). Wskutek zmiany planu miejscowego przedmiotowa nieruchomość została objęta terenem o symbolu Mne-MNj, MR - tereny zabudowy ekstensywnej.
Zaistniały więc okoliczności uzasadniające wydanie w stosunku do R.A.W. decyzji ustalającej opłatę planistyczną, gdyż:
- uchwała Nr XLIV/285/2002 Rady Gminy z dnia 13 września 2002 r. w § 17 ust. 2 ustala 30 % stawkę wzrostu wartości dla terenów przeznaczonych na lokalizację budownictwa jednorodzinnego;
- z roszczeniem o opłatę właściwy organ wystąpił przed upływem 5 lat od dnia, w którym zmiana planu miejscowego stała się obowiązująca.
Zarzuty zawarte w odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej nie zasługują na uwzględnienie. Do wymiaru oraz poboru jednorazowej opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym nie miały zastosowania przepisy ordynacji podatkowej (wyrok NSA z dnia 3 września 2004 r., sygn. OSK 520/04). Stanowisko takie zachowuje w pełni aktualność pod rządem ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Również ciężki stan zdrowia strony nie ma wpływu na ustalenie opłaty planistycznej i nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania.