Skarga Rady Gminy w T. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody L. w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy T. i uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.
Tezy

Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody stwierdzające nieważność uchwały rady gminy powinno zawierać uzasadnienie prawne i faktyczne, które jednoznacznie wskazuje, że przedmiotowa uchwała została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem oznaczonego przepisu prawa materialnego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Rady Gminy w T. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody L. z dnia 18 stycznia 2000 r. w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy T. i uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.

Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Samorząd terytorialny
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Lublinie
Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda L., działając na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy T. (...) z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie I etapu zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy T.

W uzasadnieniu stwierdza się, że uchwała Rady Gminy T. (...) z dnia 15 grudnia 1999 r. doręczona została w dniu 21 grudnia 1999 r.

Organ nadzoru stwierdza istotne wady regulacji tej uchwały. Przyjęty przez Radę Gminy T. I etap zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy uwzględnia realizację drogi ekspresowej w rejonie, którego dotyczą rozpatrywane zarzuty obywateli zgłoszone do projektu planu. Chodzi o wariant powstania drogi ekspresowej poprzez rozbudowę w pasie istniejącej drogi, zgodnie ze stanowiskiem Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, Zarządu Zespołu L. Parków Krajobrazowych i Wydziału Ochrony Środowiska L. Urzędu Wojewódzkiego. W myśl przepisów art. 18 ust. 2 pkt 11 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, zarząd gminy przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt planu uwzględniający orzeczenia sądu administracyjnego wydane w związku z zarzutami złożonymi przez obywateli. W przypadku uchwały (...) z dnia 15 grudnia 1999 r. ewentualne przyszłe orzeczenia NSA, korzystne dla skarżących, spowodują brak możliwości dotrzymania warunków uzgodnień i realizacji planowanej drogi ekspresowej wykazanej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1996 r. w sprawie ustalenia sieci autostrad i dróg ekspresowych /Dz.U. nr 12 poz. 63/.

W zaistniałej sytuacji stwierdzenie nieważności uchwały z 15 grudnia 1999 r. Rady Gminy T. jest konieczne, przy czym ponowne uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego, zdaniem organu nadzoru, będzie możliwe po uwzględnieniu ewentualnych przyszłych wyroków sądu administracyjnego w sprawach dotyczących rozpatrzenia skarg dotyczących odrzucenia złożonych zarzutów do projektu planu.

W tym stanie rzeczy, stwierdzenie nieważności uchwały Rady Gminy T. z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie I etapu zmian planu przestrzennego Gminy T. jest uzasadnione.

Od powyższego rozstrzygnięcia nadzorczego Rada Gminy T. wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Strona skarżąca podnosi, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze stwierdza na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym nieważność uchwały Rady Gminy T. z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie I etapu zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy T. Stosownie do przepisów stanowiących podstawę rozstrzygnięcia Wojewody, ma on jako organ nadzoru prawo stwierdzenia nieważności uchwały organu samorządu gminy sprzecznej z prawem wówczas, gdy ustali, że uchwała ta narusza prawo w sposób istotny.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Samorząd terytorialny
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Lublinie