Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędziowie: Sędzia NSA Anna Stępień (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant: Sekretarz sądowy Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2016 r. przy udziale - sprawy ze skargi P. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej - oddala skargę. LS
Zaskarżoną decyzją z dnia [...]. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpatrzeniu odwołania P.N., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] nr [...].
Jak wynika z akt sprawy decyzją z dnia [...]. Prezydent Miasta Ł., po przeprowadzeniu postępowania wszczętego z urzędu, ustalił opłatę adiacencką w wysokości 8.130 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w Ł. przy ul. A nr 39 oznaczonych (przed podziałem) jako działki ewidencyjne nr: 146 i 147/3, 147/2 i [...],[...], obr. [...], o powierzchni 16.687 m2, spowodowanego ich podziałem na działki: [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] i zobowiązał właścicieli - P. i W. N. do jej solidarnego wniesienia na rzecz gminy.
Od powyższej decyzji odwołał się P.N. wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Wspomnianą na wstępie decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 K.p.a., art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz.U. z 2015 r., poz. 782 ze zm.) - dalej w skrócie "u.g.n.", utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy przywołał brzmienie art. 4 pkt 11, art. 98 ust. 1 i ust. 1a u.g.n. wywodząc, że przesłankami, których łączne spełnienie umożliwia podjęcie działań zmierzających do ustalenia opłaty adiacenckiej są: dokonanie podziału nieruchomości, podjęcie przez radę gminy uchwały w zakresie stawki procentowej opłaty adiacenckiej i wykazanie wzrostu wartości nieruchomości w wyniku dokonanego podziału.
Według Kolegium w tej sprawie spełnione zostały wszystkie przesłanki określone w art. 98a ust. 1 u.g.n., co uprawniało organ I instancji do podjęcia w dniu [...] decyzji w tym zakresie. Mianowicie, nieruchomość położona w Ł. przy ul. A nr 39 oznaczona jako działki nr: [...] i [...] została podzielona na wniosek jej właścicieli na działki [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...], [...],[...],[...],[...],[...],[...]. Podział nieruchomości został zatwierdzony decyzją Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] nr [...], która stała się ostateczna z dniem 4 grudnia 2012 r.
W uchwale Rady Miejskiej w Łodzi nr XXII/461/07 z dnia 5 grudnia 2007 r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej, stawkę tę ustalono na poziomie 30% wartości różnicy (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego z 2007 r. nr 401, poz. 4195).
Organ I instancji ustalił opłatę adiacencką na podstawie operatu szacunkowego, sporządzonego w dniu 16 lutego 2015 r. przez rzeczoznawcę majątkowego A. Z., który przy zastosowaniu podejścia porównawczego metodą korygowania ceny średniej ustalił, iż różnica w wartościach nieruchomości przed i po podziale wynosi 27.100 zł, co przy zastosowaniu 30% stawki opłaty adiacenckiej daje kwotę opłaty adiacenckiej w wysokości 8.130 zł.
Organ odwoławczy wyjaśnił, że istotę sporu w sprawie stanowi wielkość wzrostu wartości nieruchomości w następstwie podziału nieruchomości, bowiem zarzuty strony koncentrują się wokół sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego A.Z. operatu szacunkowego, który strona uznaje za wadliwy.