Dnia 11 marca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Adamczewski Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Asesor WSA Marcin Olejniczak (spr.) Protokolant Asystent sędziego Marcelina Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2022 roku sprawy ze skargi A Sp. z o. o. Sp. k. z siedzibą w Ł. na uchwałę Rady Miejskiej w Łowiczu nr XLIII/268/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Łowicza fragment obszaru urbanistycznego Kostka w rejonie ulic Powstańców 1863 roku - Kaliskiej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 9 pkt 7; 2. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 9 pkt 2 w następującej części "ograniczone do obsługi wyłącznie poszczególnych terenów"; 3. oddala skargę w pozostałej części; 4. zasądza od Rady Miejskiej w Łowiczu na rzecz strony skarżącej A Sp. z o. o. Sp. k. z siedzibą w Ł. kwotę 897 (osiemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. a.bł.
A Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Ł. zaskarżyła uchwałę Rady Miejskiej w Łowqiczu z 30 czerwca 2005 r. nr XLIII/268/2005 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru miasta Łowicz fragment obszaru urbanistycznego [...] w rejonie ulic A - B.
Zaskarżonej uchwale strona zarzuciła naruszenie:
- art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez określenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w sposób sprzeczny z przepisami powszechnie obowiązującego prawa o randze ustawowej;
- art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach poprzez wprowadzenie zaskarżonymi przepisami uchwały, wbrew treści przywołanego przepisu, zakazu sytuowania na terenie objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zakładowej oczyszczalni ścieków;
- art. 42 ustawy Prawo wodne z dnia 18 lipca 2001 r. (obowiązującej w dacie uchwalania zaskarżonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego- obecnie art. 83 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne) poprzez wprowadzenie zaskarżonymi przepisami uchwały, wbrew treści przywołanego przepisu, zakazu sytuowania na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zakładowej oczyszczalni ścieków;
- art. 2 pkt 14 i art. 10 pkt 2 (zarzut postawiony w dalszej części postepowania) ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków - u.z.w.o.ś, poprzez wykluczenie przez przepisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego możliwości budowy w tym terenie zakładowej oczyszczalni ścieków, pomimo iż zgodnie z przepisami prawa stanowi ona urządzenie kanalizacyjne.
W związku z powyższym skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności części zapisów zaskarżonej uchwały, tj.:
a) § 9 pkt 2, zgodnie z którym, dopuszczalne jest wyposażanie terenów w sieci infrastruktury technicznej innych mediów oraz inne urządzenia infrastruktury technicznej ograniczone do obsługi wyłącznie poszczególnych terenów, pod warunkiem zachowania pozostałych ustaleń niniejszego planu oraz interesów osób trzecich;
b) § 9 pkt 6, statuującego odprowadzanie ścieków bytowych i przemysłowych do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych;
c) § 9 pkt 7 nakazującego odprowadzanie ścieków przemysłowych do zewnętrznych urządzeń kanalizacyjnych - z warunkiem realizacji niezbędnych urządzeń podczyszczających w celu zachowania wymaganej przepisami szczególnymi jakości odprowadzanych ścieków.
d) § 24, zgodnie z którym ustala się następujące przeznaczenie i szczególne warunki zagospodarowania oraz ograniczenia w użytkowaniu dla terenu, który został oznaczony symbolem 5.85.P,U. (teren przy ulicy B): 1) przeznaczenie - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów i tereny zabudowy usługowej; 2) zasady i warunki zagospodarowania: a) budynki o wysokości do 12m, b) dopuszczalna realizacja zespołów garaży i parkingów, c) udział powierzchni terenu biologicznie czynnej co najmniej 30%, d) dopuszczalna realizacja pełnych ogrodzeń o wysokości do 2,5m spełniających rolę ekranów izolacyjnych.