Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2008 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie uchybienie terminu do wniesienia zażalenia 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku. LS
Postanowieniem z dnia [...] nr [...] znak: [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P., na podstawie art. 57 ust. 7 w związku z art. 59 f ust. 1 i art. 59 g ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. nr 156 poz. 1118 z późn. zm.), nałożył na M. K. karę w wysokości 10.000 zł z tytułu przystąpienia do użytkowania budynku mieszkalnego przed zawiadomieniem właściwego organu o zakończeniu budowy.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P., na wniosek skarżącej, wszczął postępowanie w sprawie zrealizowanego budynku mieszkalnego na nieruchomości oznaczonej nr [...], położonej w M., gminie D., z istotnymi odstępstwami od warunków określonych w pozwoleniu na budowę (bez dziennika budowy). Podczas kontroli, która miała miejsce 13 listopada 2007 r. nie stwierdzono żadnych istotnych odstępstw od projektu stanowiącego załącznik do decyzji pozwolenia na budowę, ustalono jednak, że skarżąca przystąpiła do użytkowania w. w. budynku - jak sama oświadczyła - w wakacje 2007 r. Parter budynku użytkowany był jako strefa dzienna budynku mieszkalnego (kuchnia, pokój dzienny), natomiast poddasze jako strefa nocna (sypialnie). Budynek był umeblowany i wyposażony w sprzęty codziennego użytku.
Uzasadniając decyzję, organ I instancji powołał brzmienie art. 54 ustawy prawo budowlane podnosząc, że M. K. przystąpiła do użytkowania budynku jeszcze przed złożeniem zawiadomienia o zakończeniu budowy.
Przedmiotowe postanowienie skarżąca odebrała w dniu 6 lutego 2008 r.
W dniu 13 lutego 2008 r. wpłynęło do organu zażalenie, w którym skarżąca stwierdziła, że jedynie często przebywa w nowowybudowanym budynku ponieważ stopniowo go wykańcza i przygotowuje do zamieszkania. Do chwili obecnej tam nie zamieszkuje, bowiem posiada mieszkanie w K. Na potwierdzenie powyższego skarżąca przedłożyła kserokopie dowodów osobistych - swojego oraz małżonka.
Postanowieniem z dnia [...] nr [...] znak: [...] Łódzki Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. stwierdził, że zażalenie zostało wniesione z uchybieniem terminu przewidzianego do jego wniesienia. W uzasadnieniu postanowienia organ stwierdził, że z zawartego w aktach sprawy zwrotnego potwierdzenia odbioru oraz adnotacji na kopercie wynika, że postanowienie organu I instancji urząd pocztowy w K. awizował po raz pierwszy w dniu 12 grudnia 2007 r., a po raz drugi 20 grudnia 2007 r. Jednakże strona nie podjęła awizowanej przesyłki. Powołując się na art. 44 § 1 ust. 4 k.p.a. organ stwierdził, że ostatnim dniem 14 dniowego terminu do wniesienia zażalenia był dzień 20 grudnia 2007 r., przy czym dzień ten nie był dniem wolnym od pracy. Organ podsumował, że skarżąca nie zachowała więc terminu do wniesienia zażalenia, o jakim mowa w art. 129 § 2 k.p.a. oraz w pouczeniu zawartym w zaskarżonym postanowieniu, jak również nie złożyła wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia.
Na powyższe postanowienie M. K. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Skarżąca podniosła, że w dniu 6 lutego 2008 r. odebrała postanowienie nr [...] nakładające na nią karę pieniężną. Ponieważ nie mogła zgodzić się z jego treścią, w dniu 13 lutego 2008 r., tj. w terminie 7 dni od odebrania postanowienia, złożyła zażalenie. Z otrzymanego postanowienia nr [...] skarżąca dowiedziała się, że w aktach sprawy znajduje się zwrotne potwierdzenie odbioru, a z adnotacji na kopercie wynika, że postanowienie organu I stopnia było awizowane po raz pierwszy w dniu 12 grudnia 2007 r., a po raz drugi 20 grudnia 2007 r. Ponadto skarżąca wyraziła wątpliwość, co do faktu awizowania przesyłki przez Urząd Pocztowy w K., skoro jej miejscem zamieszkania jest K. Skarżąca podniosła, że faktycznie w miesiącu grudniu 2007 r. nie przebywała w miejscu zamieszkania, bowiem z uwagi na chorobę matki zmuszona była wyjechać. Ponieważ był to okres świąteczny wraz z rodziną została dłużej i nie wiedziała o skierowanej do niej korespondencji. Skarżąca stwierdziła, że nie złożyła wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia, gdyż nie miała świadomości, że uchybiła takiemu terminowi. Jednocześnie skarżąca zwróciła się z prośbą o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie nr [...].