Organ administracji publicznej właściwy do spraw ewidencji ludności, nie jest związany stanowiskiem właściciela bądź zarządcy lokalu w sprawie potwierdzenia uprawnień do mieszkania, bowiem art. 50 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 2001 nr 87 poz. 960/ daje prawo temu organowi do sprawowania nadzoru nad wykonywaniem obowiązków określonych w ustawie, a więc także obowiązku potwierdzenia przez właścicieli /zarządców/ budynków uprawnień do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie /art. 29 ust. 1/.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Ładysława Z. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 31 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy zameldowania - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia 30 lipca 2001 r. (...); (...).
Ładysław Z. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Wojewody Ł. z dnia 31 sierpnia 2001 r. (...), utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia 30 lipca 2001 r. (...) w sprawie odmowy zameldowania Łukasza Z. na pobyt stały w lokalu nr 1 przy (...) w Ł.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podano, że bezsporne jest zamieszkiwanie Łukasza Z. w przedmiotowym lokalu, jednakże nie nastąpiło spełnienie drugiej z ustawowych przesłanek, niezbędnych do zameldowania na pobyt stały, to jest przesłanki "potwierdzenia uprawnienia do przebywania w lokalu". Organ orzekający wskazał /między innymi/, że uprawnienia do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie, najczęściej wynikają z prawa cywilnego, a do rozstrzygania sporów cywilnych powołane są sądy powszechne. Właściwą drogą do stwierdzenia kwestionowanego przez właściciela /zarządcę/ tego rodzaju uprawnienia, nie jest, w ocenie organu orzekającego, procedura administracyjna, lecz "odpowiednie powództwo o ustalenie lub wystąpienie z innymi roszczeniami na drodze sądowej", przy czym organ administrujący, właściwy do spraw ewidencji ludności, nie może samodzielnie rozstrzygać sporu o charakterze cywilnoprawnym, jako przesłanki decydującej o zameldowaniu na pobyt stały, szczególnie wówczas, gdy uprawnienie to ma charakter cywilny lub wynika ze stosunku cywilnoprawnego i jeżeli jest ono sporne.
Organ odwoławczy wyjaśnił, że w tej sprawie Łukasz Z. /bratanek skarżącego/, ubiega się o zameldowanie na pobyt stały w lokalu swojego wuja, Ładysława Z., który jest najemcą przedmiotowego lokalu i wyraża zgodę na przebywanie i zameldowanie w nim bratanka. W tym stanie, ocenił organ administracyjny, uprawnienie Łukasza Z., jest uprawnieniem pochodnym /zależnym od woli najemcy lokalu/, które to uprawnienie należy zakwalifikować jako użyczenie w rozumieniu art. 710 kodeksu cywilnego. Podnajęcie lokalu lub też oddanie lokalu w bezpłatne używanie w całości lub w części, wymaga zgody wynajmującego /art. 688[2] Kc/, a zgoda ta nie jest wymagana jedynie co do osoby, względem której najemca obciążony jest obowiązkiem alimentacyjnym.
W tej sprawie, w ocenie organu odwoławczego, najemca lokalu /skarżący/, nie uzyskał od wynajmującego /FMJ "I."/ "stosownej zgody", a zatem, jak podkreślił organ administracyjny, użyczenie przedmiotowego lokalu nie może być uznane za prawnie skuteczne. Organ orzekający podał też, że najemca może wystąpić do sądu o zobowiązanie wynajmującego do złożenia oświadczenia woli o wyrażeniu zgody na zawarcie umowy oddania lokalu w bezpłatne używanie, a prawomocne orzeczenie, zgodne w tym przedmiocie, zastąpi tę zgodę /art. 64 kodeksu cywilnego/.
Z tych wszystkich względów organ orzekający uznał, że ocena, czy uprawnienie do lokalu powstało, czy też nie, należy, jako sprawa o charakterze cywilnoprawnym, do kompetencji sądu powszechnego, natomiast w postępowaniu administracyjnym w sprawie zameldowania, organ administracji nie jest władny ocenić odmowy wyrażenia zgody na użyczenie części czy całości lokalu i w oparciu o taką ocenę rozstrzygać kwestię zameldowania. Dopiero zatem w konsekwencji pozytywnego dla najemcy orzeczenia sądu, będzie możliwe uzyskanie stałego meldunku dla osoby przez niego wskazanej, a w tym przypadku dla Łukasza Z.