Dnia 17 stycznia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska, Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, Protokolant Asystent sędziego Marcin Olejniczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2012 roku sprawy ze skargi M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia z funduszu alimentacyjnego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Prezydent Miasta [...] na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej: K.p.a.), art. 2 pkt 4 i 5, art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t.j. Dz. U. z 2009 r. nr 1, poz. 7 ze zm.), art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 ze zm.) - po rozpatrzeniu wniosku M. R. orzekł o odmowie przyznania prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na dziecko W. W. od 1 października 2011 r. argumentując, że miesięczny dochód rodziny w 2010 r. w przeliczeniu na osobę w rodzinie wnioskodawczyni przekroczył ustawowy próg dochodowy tj. 725,00 zł. i wyniósł 748,02 zł.
W odwołaniu od wspomnianego rozstrzygnięcia M. R. wskazała, że podjęta decyzja organu jest niesłuszna i krzywdząca, gdyż samotnie wychowuje dziecko, a dochód z tytułu umowy o pracę jest jedynym źródłem utrzymania rodziny. Podniosła również, że jej dochód jest obciążony zajęciem komorniczym w znacznej kwocie, została pozbawiona zasiłku rodzinnego na córkę i nie przysługuje jej dodatek mieszkaniowy ani stypendium w szkole. W opinii skarżącej organ niesłusznie doliczył do dochodu za 2010 r. jednorazową zapomogę socjalną z zakładu pracy, którą otrzymała ze względu na niezwykle trudną sytuację życiową i materialną. Była to zapomoga jednorazowa z przeznaczeniem na konkretny cel - częściowy remont lokalu wchodzącego w skład mieszkaniowy zasobu gminnego.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t.j. Dz. U. z 2009 r. nr 1, poz. 7 ze zm.) i art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 ze zm.) utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy przytoczył treść powołanych przepisów i podkreślił, że dochód rodziny skarżącej za 2010 r. został ustalony w oparciu o zaświadczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł.-B. o wysokości dochodu uzyskanego w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych i skorygowany o składki na ubezpieczenie zdrowotne. Wobec uzyskania przez rodzinę dochodu przekraczającego kryterium dochodowe, nie została spełniona przesłanka z art. 9 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów i w związku z tym prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na dziecko skarżącej nie przysługuje. Organ II instancji oceniając przeprowadzenie postępowania w sposób szczegółowy i rzetelny, uznał zaskarżoną decyzję za prawidłową.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji lub o jej uchylenie. Zaskarżyła decyzję w całości zarzucając jej: