Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Izabela Dobosz (spr) Sędziowie : AWSA Janusz Kasprzycki AWSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant : Grażyna Grzesiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Kierownika Urzędu d/ s Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] listopada 2000r. Nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich M.S. I uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tegoż organu z dnia [...] czerwca 2000r., II zasądza od Kierownika Urzędu d/s Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie na rzecz skarżącej M.S. kwotę 10 zł ( dziesięć złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...].06.2000 r. Nr[...], wydaną na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z 24.01.1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r., Nr 142, póz. 950 ze zm.) pozbawiono M.S. uprawnień kombatanckich przyznanych przez ZW ZBOWiD w K. decyzją z dnia [...].06.1984 r. z tytułu "udziału w walce z reakcyjnym podziemiem od 19.06.1948 r. do 20.08.1948 r. (łącznie 2 miesiące).
Organ stwierdził, że M.S. w okresie zaliczonym przez b. ZBOWiD jako działalność kombatancka pełnił służbę w Wojsku Polskim. Jak wynika z akt sprawy, podczas tej służby nie brał udziału w walkach. z oddziałami wymienionymi w art. l ust. 2 pkt 6 ustawy. Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych przyjął zatem, że M.S. uzyskał uprawnienie kombatanckie wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944 - 1956 w "charakterze uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej" i wykonując dyspozycję art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy o kombatantach pozbawił M.S. uprawnień kombatanckich. Organ powołał się na stanowisko Sądu Najwyższego, iż nie jest obowiązany do wyjaśnienia czy istnieją inne przesłanki uzasadniające przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu działalności określonej w art. l ust. 2, art. 2 i 4 cytowanej ustawy.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy M.S. podnosi, że w trakcie służby wojskowej nie walczył z AK ani innymi oddziałami podziemia niepodległościowego. Walczył natomiast z Wehrwolfem. Sprawę należy wszechstronnie wyjaśnić.
Decyzją Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...].11.2000r. Nr[...], wydaną na podstawie art. 138 § l pkt l w zw. z art. 127 § 3 kpa oraz art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z 24.01.1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego ( Dz. U. z 1997r. Nr 142, poz. 950 ze zm.) utrzymano w mocy decyzję własną z [...].06.2000r. Organ podtrzymał swoje poprzednie stanowisko dodając, że z akt ZBWOiD wynika, iż M.S. (JW 2174) brał udział w walkach w okolicy Mińska Mazowieckiego, Pułtuska, Ostrołęki, Łomży, Makowa Mazowieckiego i Gąsocina, a w tych okolicach nie działały ugrupowania UPA ani Wehrwolfu. Powołano się też na wykaz nadesłany przez CAW z 22.08.1995 r., z którego wynika, że JW 2174 w latach 1948-1950 nie uczestniczyła w walkach z Wehrwolfem.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego M.S. zarzuca zarówno naruszenie postępowania administracyjnego (art.7-9, 11-12, 75, 77, 80, 107 § 3 kpa) jak i materialnego (art. 25 ust.2 pkt 2 ustawy o kombatantach). Twierdzi, że postępowanie dowodowe nie zostało przeprowadzone wnikliwie. Służył w 12 Pułku KB W - Szczecin w okresie od 6.06.1948r. do 2.10.1950r. i z wykazu MON (póz. 162) wynika, że Pułk ten walczył w latach 1948 - 1952 z UPA i Wehrwolfem. Uważa zatem, że ma prawo do statusu kombatanta na podstawie art. l ust. 2 pkt 6 ustawy z 24.01.1991r.
W odpowiedzi na skargę Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych wnosi o jej oddalenie podtrzymując argumenty, o których mowa w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.