Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie: WSA Mirosław Bator (spr.) WSA Paweł Darmoń po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi E. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę
Prezydent Miasta Tarnowa postanowieniem z dnia 22 października 2018 r. nr [...] działając na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 123 K.p.a. zawiesił postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego na rozbudowę gazociągu średniego ciśnienia na terenie obejmującym działki nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] [...] obr. [...] w T. przy ulicy [...] na czas 12 miesięcy licząc od dnia złożenia wniosku o ustalenie lokalizacji inwestycji, tj. do dnia 13 września 2019 r. W uzasadnieniu organ podał, że działki stanowiące teren przedmiotowej inwestycji znajdują się w obszarze, co do którego Rada Miejska w Tarnowie podjęła uchwałę numer LVII/594/2018 z dnia 29 czerwca 2018 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w obszarze miasta Tarnowa, obejmującego teren pomiędzy drogą krajową nr 94, wschodnią i południową granicą miasta oraz ulicą Tuchowską.
Na to postanowienie zażalenie wniósł E. S. podnosząc, że zawieszenie postępowania jest bezzasadne, bowiem w okresie zawieszenia nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie postanowieniem z dnia 20 listopada 2018 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu organ stwierdził, że zgodnie z dyspozycją art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego można zawiesić na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta podejmuje postępowanie i wydaje decyzję w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli: 1/ w ciągu dwóch miesięcy od dnia zawieszenia postępowania rada gminy nie podjęła uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego albo 2/ w okresie zawieszenia postępowania nie uchwalono planu miejscowego lub jego zmiany. Mamy zatem do czynienia z sytuacją procesową, w której ustawodawca, niezależnie od przesłanek zawieszenia postępowania wskazanych w art. 97 § 1 pkt 1-4 K.p.a., stwierdził, że organ ma prawo do powstrzymania się od wydawania merytorycznego rozstrzygnięcia na pewien, ściśle zakreślony czas. Przesłanką zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji jest podjęcie i prowadzenie prac, bądź nawet sam zamiar podjęcia prac nad miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla obszaru, na którym ma być realizowana inwestycja. Tym samym wystarczającą okolicznością do zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji, jest już samo powzięcie przez organ wiadomości o zamiarze podjęcia przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego. Skoro już sam zamiar podjęcia uchwały daje podstawy do zawieszenia postępowania, z całą pewnością podstawy takie ziszczają się w sytuacji, gdy prace nad opracowaniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego są już zaawansowane, a więc co najmniej podjęta została uchwała o przystąpieniu do sporządzenia planu, a tym bardziej jeśli powstał już projekt planu (vide: wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 stycznia 2011 r., w sprawie sygn. akt II SA/Łd 1077/10, LEX 755702; wyrok WSA w Białymstoku z dnia 21 stycznia 2010 r., w sprawie sygn. akt II SA/Bk 643/09, LEX 554107). Konstrukcja prawna zawieszenia postępowania zastosowana w przepisie art. 58 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, daje więc organowi prowadzącemu postępowanie w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji, podstawę prawną fakultatywnego zawieszenia postępowania z urzędu, nie stanowiąc żadnych dodatkowych wymagań, co do przesłanek zawieszenia (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 listopada 201 Or., sygn. akt II SA/Wr 528/10, LEX 755645). Kompetencja ta związana jest ściśle z władztwem planistycznym zastrzeżonym organom gminy, które mają uprawnienie do stanowienia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Plan zagospodarowania przestrzennego jest podstawowym i najpełniejszym instrumentem kształtowania przestrzeni, zatem znajduje też uzasadnienie systemowe przyznanie prymatu pracom zmierzającym do jego uchwalenia poprzez umożliwienie organom zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji, co w istocie ma służyć kontynuowaniu i zakończenia prac zmierzających do przyjęcia miejscowego planu. W tym między innymi wyraża się prymat planu, oddający najpełniej przewagę władztwa planistycznego gminy nad rozwiązaniem zastępczym, jakim niewątpliwie jest kształtowanie warunków dla nowej zabudowy w sytuacji braku planu. Tym samym możliwość zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy stanowi swoistą tamę dla możliwości obchodzenia władztwa planistycznego gminy w okresie, kiedy organy gminy zamierzają uchwalić plan bądź prowadzą już prace zmierzające do jego uchwalenia (por: znajdujący w sprawie zastosowanie wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 grudnia 2009r., w sprawie sygn. akt IV SA/Wa 1312/09, LEX 583423). Ustawodawca ograniczył możliwość zawieszenia postępowania, w ten sposób, że wyznaczył ścisłe ramy czasowe dla tej instytucji procesowej. W istocie, jeżeli już mowa o ograniczeniach, to jest to jedyne ograniczenie o jakim można mówić przy przyznanym uprawnieniu do zawieszenia postępowania w trybie art. 58 ust. 1 ustawy. Zapewne celem, który przyświecał wskazaniu precyzyjnie maksymalnego okresu zawieszenia postępowania była ochrona wnioskodawcy przed uchyleniem się organu od wydania rozstrzygnięcia, w przypadku gdy niw zostaną zakończone prace planistyczne w czasie zawieszonego postępowania. Organ uznał, że skoro objęte wnioskiem o wydanie decyzji o ustalenie lokalizacji inwestycji działki znajdują się w obszarze objętym uchwałą numer LVII/594/2018 z dnia 29 czerwca 2018 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w obszarze miasta Tarnowa, obejmującego teren pomiędzy drogą krajową nr 94, wschodnią i południową granicą miasta oraz ulicą Tuchowską, to wyczerpana została w zasadzie jedyna przesłanka warunkująca możliwość zawieszenia postępowania. Brak jest zatem formalnych podstaw do podważania zasadności wydanego postanowienia o zawieszeniu postępowania.