Na etapie ustalenia warunków zabudów i zagospodarowania terenu, nie jest konieczne jest legitymowanie się przez inwestora posiadaniem określonego areału gruntów. Z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, może wystąpić każdy i warunki te można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy /art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./. Sam więc plan nie może zawężać kręgu wnioskodawców, skoro nie czyni tego ustawa. Natomiast w decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, konieczne jest określenie warunków wynikających z ustaleń miejscowego planu - a takim właśnie warunkiem dla uzyskania pozwolenia na budowę jest posiadanie określonego areału gruntu /art. 42 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Andrzeja K., Anny Cz.-K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 22 grudnia 1999 r. (...) w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu - skargę oddala.
Decyzją z dnia 8.10.1999 r. (...) Wójt Gminy W.-W., po ponownym rozpoznaniu wniosku Anny Cz.-K. i Andrzeja K., w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji pn. regionalna zagroda rolnicza o funkcji agroturystycznej, mającej być zrealizowaną w Cz., na nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako dz.ewid. 458/1 i 453, działając na podstawie art. 40 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm. - t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, odmówił powyższemu wnioskowi.
Odwołanie Anny Cz.-K. i Andrzeja K. nie zostało uwzględnione i Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia 22.12.1999 r., (...) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzje wywodząc w uzasadnieniu co następuje:
1/ warunkiem koniecznym wydania decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu jest zgodność zamierzenia inwestycyjnego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku zaś, gdy planowana inwestycja nie jest zgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego organ obowiązany jest wydać decyzję odmawiającą ustalenia tychże warunków, bowiem decyzja sprzeczna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest nieważna /art. 46a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym,
2/ działki, na których miała być przeprowadzona inwestycja tj. dz.ewid. 458/1 i 453 położone są w strefie oznaczonej symbolem "R" oznaczającym tereny upraw polowych i ogrodniczych W strefie tej dopuszcza się realizację nowych gospodarstw rolnych tj. lokalizację nowych zagród tylko wyjątkowo i pod następującymi warunkami:
a/ warunkiem spełnienia wymogów ochrony środowiska i krajobrazu ;
b/ na gruntach poniżej III klasy bonitacyjnej;
c/ gospodarstwo rolne w skład którego wchodzi działka objęta inwestycją jest gospodarstwem wysokotowarowym, bądź liczy co najmniej 3 ha gruntów.
3/ odwołujący się, posiadają łącznie obszar gruntów rolnych mniejszy niż 3 ha. Ustalenia takie poczynione zostały w oparciu o wypis z rejestru gruntów i kopii odpisów aktów notarialnych dotyczących gruntów rolnych stanowiących własność. W ocenie Kolegium dowody sposób jednoznaczny pozwalają ustalić przez organ wielkość obszarową gruntów stanowiących własność odwołujących się, wobec czego zarzut podniesiony w odwołaniu a dotyczący faktu, że "nikt nie pytał ich" o ilość posiadanych gruntów jest w ocenie Kolegium bezzasadny. Grunty posiadane przez Państwo K. nie wchodzą również w skład gospodarstwa wysokotowarowego.
4/ działki mające być zainwestowanymi położone są w obrębie gruntów klasy bonitacyjnej IIIb - co wynika z wypisu z rejestrów gruntów, jak również stwierdzenia samych odwołujących się, którzy w odwołaniu podają, że jest to właśnie ta klasa bonitacyjna. Ustalenia organu I instancji poczynione w tym zakresie niewłaściwe gdy stwierdzają w uzasadnieniu decyzji, że dz.ewid. 453 i 458/1 w Cz. położone są w obrębie gruntów II klasy bonitacyjnej. Niemniej jednak plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza lokalizację nowych budowli na przedmiotowym terenie, na gruntach poniżej III klasy bonitacyjnej. Klasa IIIb nie jest klasą niższą niż klasa III, a jest jedynie rodzajem III klasy bonitacyjnej - wynika to z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956 r. w sprawie klasyfikacji gruntów /Dz.U. nr 19 poz. 97 ze zm./.