Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Irla (spr.) Sędziowie: WSA Mariusz Kotulski WSA Paweł Darmoń Protokolant: specjalista Anna Balicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2016 r. sprawy ze skargi W.C. i S.C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia 8 września 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego skargę oddala.
Wnioskiem z dnia 22 maja 2014 r. M. L. i M. Z. zwrócili się do Prezydenta Miasta [...] o wydanie decyzji o warunkach zabudowy działek nr [...], [...], [...] w obr. [...] m. N. (rejon ul. ul. N. i C.), na cele realizacji wielorodzinnego budynku mieszkalnego, z garażem podziemnym i towarzyszącą infrastrukturą techniczną, z wjazdem od ul. N. i z usytuowaniem w granicy z dz. nr [...].
W dniu 12 czerwca 2014 r. przeciwko planowanej lokalizacji protest wnieśli S. i W. C., właściciele działki nr [...] w obr. [...]. Wymieniona działka położona jest po przeciwnej stronie ul. C. w stosunku do terenu planowanej inwestycji.
Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia 29 maja 2015 r. nr [...] - ustalił warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: Budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego na terenie położonym w N. przy ulicy N. oznaczonym w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr [...], [...], [...] w obrębie [...].
Od decyzji tej W. i S. C. wnieśli odwołanie, podnosząc następujące zarzuty:
ograniczenie analizy do czterech działek zabudowanych blokami wielorodzinnymi ([...], [...], [...]) spośród [...] działek w obszarze sąsiednim. Na mapie nie oznaczono przy tym działek nr [...] i [...];
zasięg obszaru analizy jest mniejszy niż trzykrotność frontu terenu inwestycji;
w postępowaniu użyto jako załączników do decyzji map nie zawierających klauzul zgodności z urzędowym zasobem geodezyjno - kartograficznym;
brak spełnienia warunku kontynuacji funkcji, gdyż w otoczeniu terenu inwestycji dominuje małokubaturowa zabudowa mieszkalna i mieszkalno-usługowa. Nadto - na podstawie warunków dopuszczonych w decyzji - istnieje obawa wzniesienia budynku znacznie przekraczającego skalę zabudowy sąsiedniej.
W piśmie z dnia 27 lipca 2015 r. M. L. podał, że S. i W. C. nie posiadają w przedmiotowej sprawie żadnego interesu prawnego. Podkreślił, że właściciele (użytkownicy wieczyści) nieruchomości sąsiadujących mogą być stronami takiego postępowania tylko wówczas, gdy planowane zamierzenie będzie miało wpływ na wykonywanie przez nich prawa własności. Planowana inwestycja (wielorodzinny budynek mieszkalny) nie jest zaliczana do żadnej kategorii przedsięwzięć mogący znacząco, a nawet tylko potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko i otoczenie. S. i W. C. nie wykazali żadnych okoliczności wskazujących na naruszenie ich interesu prawnego, a co najwyżej interesu faktycznego. Samo zaś uczestnictwo w postępowaniu nie stanowi o statusie strony, jeżeli podmiot nie spełnia kryteriów wynikających z przepisu art. 28 k.p.a.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia 8 września 2015 r. nr [...]- umorzyło postępowanie odwoławcze zainicjowane odwołaniem S. i W. C.. Jako podstawę prawną wskazało art. 138 par. 1 pkt 3 w zw. z art. 105 par. 1 oraz art. 28 K.p.a.
W uzasadnieniu organ II instancji podał, że "interes prawny" może być rozpatrywany - jako legitymacja procesowa - tylko wówczas, gdy odniesiony jest do określonych norm prawa materialnego. Organ wskazał, że S. C. i W. C. są właścicielami nieruchomości położonej w N. przy skrzyżowaniu ulic N. i C., a nieruchomość ta składa się z działki ewidencyjnej nr [...] w obr. [...] nie sąsiadującej bezpośrednio z terenem inwestycji, lecz znajduje się po przeciwnej stronie drogi publicznej, stanowiącej ulicę C.. Kolegium zauważyło, iż "stronami postępowania o ustalenie zabudowy mogą być również właściciele lub użytkownicy wieczyści nieruchomości nie sąsiadujący bezpośrednio z terenem planowanej inwestycji, są to jednak wyjątki od zasady, mające uzasadnienie w konkretnej sprawie, co wynika najczęściej z uciążliwości planowanej inwestycji dla środowiska (wyrok NSA z 22.10.1998 r. IV SA 116/98, niepubl.; wyrok NSA z 6.10.2000 r., IV SA 857/98)" [cyt.: uzasadnienie wyroku NSA z dnia 26.11.2010 r., sygn. II OSK 1825/09, publ. CBOSA]. Wg SKO w [...], w postępowaniu o wydanie warunków zabudowy dla budynków mieszkalnych wielorodzinnych krąg stron winien być ograniczony wyłącznie do właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości sąsiadujących z terenem inwestycji, natomiast S. C. i W. C. nie wskazali jakichkolwiek okoliczności, mogących świadczyć o tym, iż należąca do nich nieruchomość znajdować się będzie w zasięgu oddziaływania planowanej inwestycji, a tym samym, ze wydana w sprawie decyzja będzie miała wpływ także na wykonywanie przez nich prawa własności. Okolicznością tego rodzaju nie jest z pewnością twierdzenie iż "budowa następnego bloku przy ulicy C. zwiększy w znacznym stopniu ruch samochodowy, a tym samym nastąpi wzrost hałasu i emisji zanieczyszczeń komunikacyjnych (...)" oraz że "istnieje coraz większy problem z parkowaniem samochodów (...)". Wskazane przez odwołujących się okoliczności świadczą bowiem wyłącznie o istnieniu interesu faktycznego, a nie interesu prawnego w sprawie. Konkludując organ odwoławczy podzielił stanowisko inwestora i uznał, że S. C. i W. C. nie wykazali swego interesu prawnego w przedmiotowej sprawie, a więc nie byli uprawnieni do wniesienia prawnie skutecznego środka odwoławczego od decyzji Nr [...] Prezydenta Miasta [...].