Odpowiednie stosowanie na podstawie art. 161 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ Kpa, nie wyłącza zasady dwuinstancyjności postępowania w odniesieniu do rozstrzygnięcia w przedmiocie przeprowadzenia egzaminu magisterskiego i nadania tytułu zawodowego.
Organem wyższego stopnia właściwym do rozpoznania odwołania od decyzji Komisji Egzaminu Magisterskiego w zw. z art. 17 pkt 3 Kpa, był Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, z mocy art. 143 ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym w zw. z par. 37 Regulaminu studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Katarzyny G. na decyzję Prorektora ds. dydaktyki UJ w K. z dnia 27 kwietnia 2001 r. (...) - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz nieważność utrzymanej nią w mocy decyzji Dziekana Wydziału Filozoficznego UJ z dnia 26 marca 2001 r. (...), (...)
Dziekan Wydziału Filozoficznego UJ decyzją z dnia 26 marca 2001 r. (...) na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa w zw. z art. 143 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ oraz par. 18 ust. 1 pkt 1 i par. 21 Regulaminu Studiów UJ, stwierdził nieważność w całości decyzji Komisji Egzaminu Magisterskiego z dnia 7 grudnia 2000 r. dotyczącej uzyskania tytułu magistra kulturoznawstwa o specjalności europeistyka przez Katarzynę G. - studentkę Instytutu Socjologii na Wydziale Filozoficznym UJ, nr albumu FF/Kule/30/97/98.
W uzasadnieniu tej decyzji napisano, że w dniu 7 grudnia 2000 r. przed Komisją Egzaminu Magisterskiego w Instytucie Socjologii na Wydziale Filozoficznym UJ przeprowadzony został egzamin magisterski Katarzyny G. Bezpośrednio po tym, pismem z dnia 7 grudnia 2000r. K. G. zawiadomiła, że nastąpiła nieprawidłowość w zakresie ustalenia końcowej oceny studiów, co spowodowało konieczność zbadania akt studentki. W wyniku badania akt stwierdzono, że zarzut niewłaściwej oceny jest formalnie uzasadniony, gdyż protokół zawiera liczne błędy rachunkowe, tak w zakresie wyliczenia średniej ze studiów na 1,82, a nie prawidłowo 1,94, jak i oceny z egzaminu magisterskiego /1,10/, a nie 0,82. Ustalono, że stosownie do postanowień par. 21 pkt 3 Regulaminu Studiów UJ wynik końcowy egzaminu 3,67 błędnie został uznany za ocenę "dostateczną", gdyż odpowiadał on ocenie "dobrej", i taka ocena winna być zachowana, przy prawidłowym wyliczeniu /na 3,51/ ogólnej oceny studiów. Wskazano w uzasadnieniu także, iż protokół Komisji Egzaminu Magisterskiego nie zawiera rozstrzygnięcia w zakresie nadania tytułu magistra. Zdaniem Dziekana Wydziału Filozoficznego powyższe uchybienia uzasadniały stwierdzenie nieważności w całości decyzji Komisji Egzaminu Magisterskiego.
W skierowanym zgodnie z pouczeniem do Prorektora UJ ds. dydaktyki odwołaniu od tej decyzji Katarzyna G. podnosiła, że pismo z 7 grudnia 2000 r. stanowiło oparte na zarzucie zaniżenia średniej ze studiów odwołanie od decyzji Komisji Egzaminu Magisterskiego wydanej z upoważnienia Dziekana Wydziału, i odwołanie to nie zostało rozpatrzone w trybie art. 127 Kpa w zw. z art. 138 Kpa, przez zmianę decyzji w części dotyczącej oceny. Zarzucono, że wydanie decyzji Dziekana Wydziału o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Egzaminu Magisterskiego, jest niezgodne z prawem, gdyż wyłącza z obiegu decyzję o zdaniu egzaminu magisterskiego, w zakresie którego kwestionowano tylko ocenę.
Podniesiono dalej zarzut naruszenia art. 157 Kpa w zw. z art. 46 ustawy o szkolnictwie wyższym, wedle którego dziekan jest organem 1 instancji, a organem wyższego stopnia Rektor i ten organ jest organem właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji. Zarzucono dalej, że uzasadnienie decyzji nie wskazuje, na której z dwóch przesłanek nieważności objętych przepisem art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, decyzję oparto, a w każdym razie nie wskazano przepisu, który miał być rażąco naruszony. Podniesiono wreszcie, że wobec braku wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji, przy wszczęciu postępowania z urzędu naruszono przepis art. 61 par. 4 Kpa.