Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Krystyna Daniel (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi D. G. na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w K. z dnia 19 listopada 2015 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wykreślenia z rejestru I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji; II. zasądza od Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w K. na rzecz skarżącej D. G. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Powiatowy Lekarz Weterynarii w M. postanowieniem z 13 listopada 2015 r., na podstawie art. 61 a § 1 kpa odmówił na wniosek D.G.-B. wszczęcia postępowania w sprawie wykreślenia z rejestru zakładów prowadzących działalność w zakresie sprzedaży bezpośredniej podmiotu - J.B. , sprzedaż bezpośrednia nieprzetworzonych produktów pszczelich, .[...] S.
W uzasadnieniu organ podał, że D.G.-B. złożyła w dniu 29 czerwca 2015 r., jako właścicielka nieruchomości położonej w K. nr [...] , wniosek o wykreślenie z rejestru zakładów prowadzących działalność w zakresie sprzedaży bezpośredniej podmiot -J.B. w zakresie sprzedaży bezpośredniej nieprzetworzonych produktów pszczelich, która to sprzedaż bezpośrednia zarejestrowana jest w miejscowości K. nr [...] S. , o nadanym numerze weterynaryjnym [...] . Wniosek o wpis do rejestru zakładów zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 1577) złożył J.B. i on jest stroną, która może wnioskować o wykreślenie podmiotu z rejestru. D.G.-B. nie jest wobec powyższego stroną postępowania i nie posiada interesu prawnego w rozstrzygnięciu. Interes wnioskodawczyni ma charakter interesu faktycznego, a nie prawnego.
Zażalenie na postanowienie złożyła D.G.-B. , domagając się uchylenia postanowienia i wszczęcia postępowania sprawie, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy organowi I instancji celem wszczęcia postępowania. Żaląca się wskazała, że jej interesu prawnego należy upatrywać w prawie własności nieruchomości położonej w K. nr [...] , na terenie której zarejestrowany jest zakład prowadzący działalność. Powołała się na treść art. 140 kc oraz podniosła, że art. 21 ust. 1 ustawy o produktach pochodzenia zwierzęcego stanowi , iż wniosek o wpis do rejestru powinien zawierać siedzibę wnioskodawcy. Skoro zatem to na jej nieruchomości znajduje się przedmiotowa działalność prowadzona przez J.B. , to Powiatowy Lekarz Weterynarii, zgodnie z kompetencjami przypisanymi mu w art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy o produktach pochodzenia zwierzęcego, powinien wszcząć odpowiednie postępowanie administracyjne. Zarzuciła, że w przedmiotowym stanie faktycznym nie może mieć zastosowania przepis art. 61a §1 kpa, albowiem przepis może być zastosowany jedynie w sytuacji, w której w sposób jednoznaczny pismo skierowane przez podmiot uznający się za stronę wskazuje na ewidentny brak posiadania takiego statusu.
[...] Wojewódzki Lekarz Weterynarii w K. postanowieniem z 19 listopada 2015 r., znak: [...] , na podstawie art. 144 w związku z art. 138 § 1 ust.1, art. 28 i art. 61a kpa, utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.
W uzasadnieniu organ II instancji wskazał, że definicję strony w postępowaniu administracyjnym zawiera art. 28 kpa. Pojęcie strony w postępowaniu administracyjnym opiera się na materialnoprawnej kategorii interesu prawnego, co oznacza, iż z prawa materialnego musi zostać wywiedziona norma przewidująca w określonym stanie faktycznym i w odniesieniu do określonego podmiotu możliwość wydania decyzji administracyjnej. Podmiot, dla którego z przepisów prawa materialnego nie wynikają żadne uprawnienia ani obowiązki, nie ma przymiotu strony w rozumieniu art. 28 kpa, nie jest więc legitymowany do żądania wszczęcia postępowania, jak również kwestionowania zapadłych w tym postępowaniu rozstrzygnięć. Podstawę do wyprowadzenia interesu prawnego (obowiązku) stanowi wyłącznie norma materialnego prawa administracyjnego, a to z tego względu, że tylko tego rodzaju normy podlegają autorytatywnej konkretyzacji przez organ administracji publicznej. Przepisy prawa cywilnego mogą być uwzględnione przy wyprowadzeniu interesu prawnego o ile przepis materialnego prawa administracyjnego odsyła do instytucji prawa cywilnego (np. prawa własności, użytkowania wieczystego). Samoistnie normy prawa cywilnego nie dają podstawy do wyprowadzenia interesu prawnego, przedmiotem ich regulacji są bowiem stosunki cywilne, a nie stosunki administracyjne (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 stycznia 2013 r., sygn. akt II OSK 1636/11).