Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Irla (spr.) Sędziowie : Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędzia WSA Waldemar Michaldo Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi L,N. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 24 kwietnia 2013 r., Nr: LXXII/1048/13 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Bieńczyce- Park Rzeczny Dłubni" skargę oddala.
Rada Miasta Krakowa podjęła w dniu 24.04.2013 r. uchwałę nr LXX/1048/13 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Bieńczyce - Park Rzeczny Dłubni".
Uchwała ta została zaskarżona do Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Krakowie przez L. N., w części dotyczącej przeznaczenia w tym planie działek nr [...], nr [...], nr [...] obr. [...] w K.
Zaskarżonej uchwale zarzucono:
1. naruszenie par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu planu zagospodarowania przestrzennego;
2. naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 5 K.c.
3. opracowanie prognozy skutków finansowych planu z naruszeniem art. 17 pkt 5 upzp oraz niezgodnie ze wskazanym wyżej rozporządzeniem.
4. przyjęcie planu miejscowego w sytuacji w której Gmina Miejska Kraków nie rozważyła alternatywnych rozwiązań.
5. naruszenie art. 64 Konstytucji RP oraz art. 140 K.c.
Skarżący żądał stwierdzenia nieważności uchwały w części dotyczącej działek stanowiących jego własność ([...], nr [...], nr [...]) oraz zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadniając skargę wskazał, że teren na którym znajduje się działka nr [...] oznaczony jest w planie symbolem ZPp1 tj. teren zielony towarzyszący zabudowie. Na tym terenie, nie jest dopuszczalna jakakolwiek zabudowa, a nadto plan przewiduje zagospodarowanie, co najmniej 50 % powierzchni tego tereny zielenią wysoką.
Odnośnie działek nr [...] i [...] skarżący podał, że teren na którym znajdują się te działki oznaczony jest w planie symbolem ZPp2 (teren zieleni urządzonej). Podkreślił, iż uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych, które mają powstać na wskazanym terenie. Wskazywał przy tym, że wg zapisów planu, na tym terenie można jedynie urządzić park oraz wybudować urządzenia wodne. L. N. wskazał także, iż w trakcie procedury planistycznej podejmował szereg działań mających na celu zmianę przeznaczenia działek będących jego własnością. Wszystkie uwagi nie zostały jednak uwzględnione przez organ przygotowujący plan miejscowy. Skarżący wskazał na "sztampowy" charakter otrzymywanych odpowiedzi, w tym na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Odnośnie zarzutu oznaczonego powyżej nr 1, skarżący podał, że studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kraków powstało w 2003 r., a dane tam ujęte odnoszą się do roku 2001 i lat wcześniejszych. W tym czasie na terenie [...] powstało wiele budynków, głównie jednorodzinnych. Nowe budynki powstawały z reguły na tyłach starszych domów, które zwrócone są w kierunku ul. F.. Zdaniem skarżącego nie ma powodu aby sąsiednie działki, względem nowozabudowanych działek - także nie mogły zostać zabudowane.
Skarżący zwrócił uwagę, że w sporządzonej w sprawie prognozie oddziaływania na środowisko, jako jeden z głównych kierunków zagospodarowania przestrzennego wskazano "realizację zabudowy jednorodzinnej w gabarycie, formie oraz układzie zgodnym z warunkami oraz tradycją lokalną". W dokumencie tym podano także, iż tereny wzdłuż ul. F. to tereny do uzupełnienia istniejącej struktury funkcjonalno-przestrzennej (strefa zabudowy). Podkreślono, że zaskarżony plan przewiduje, że cały niezabudowany teren - za domami przy ul. F. - stanowić będą tereny zieleni towarzyszącej zabudowie (ZPz1). L. N. wskazał, że na tym terenie plan zakazuje budowy, a jednocześnie nakazuje zagospodarowanie 50 % powierzchni zielenią wysoką. W związku z powyższym skarżący podał, że Gmina uchwalając plan opierała się na Studium, które nie uwzględnia aktualnego stanu tego terenu. Skarżący wskazał, że już od 2007 r. trwają prace nad nowym Studium, bowiem dotychczasowe jest w znacznym stopniu nieaktualne. Zdaniem L. N., nie ma sensu tworzyć planu miejscowego w oparciu o studium, które jest nieaktualne. Sporządzenie planu w oparciu o nieaktualne studium jest sprzeczne z par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym "materiały planistyczne powinny być aktualne na dzień przekazania projektu do opiniowania i uzgodnienia.