Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Sędziowie: WSA Paweł Darmoń (spr.) WSA Aldona Gąsecka-Duda Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi [....] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 17 czerwca 2016 r., znak: [....] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego skargę oddala.
Decyzją z dnia 28 grudnia 2015 r. nr [...] Burmistrz Miasta w sprawie z wniosku Spółki A sp. z o.o. z siedzibą w W. orzekł o odmowie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia inwestycyjnego dla budowy stacji bazowej telefonii komórkowej [...] wraz z wewnętrzną linią zasilającą, na działce nr [...] położonej w obrębie ewidencyjnym [...].
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zgodnie z art. 71 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wymagane dla planowanych przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Dla instalacji objętej wnioskiem (stacja bazowa telefonii komórkowej) ze względu na jej położenie i parametry uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach może być konieczne. W toku prowadzonego postępowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ inwestor nie przedłożył decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, na organie prowadzącym postępowanie spoczywał obowiązek przeprowadzenia kwalifikacji przedsięwzięcia pod tym względem. Dane wynikające z przedłożonego przez inwestora opracowania "Kwalifikacja przedsięwzięcia" były niewystarczające, a organ nie miał podstaw do ich bezkrytycznej akceptacji. Dokument ten zawierał wskazaną moc promieniowana izotropowe dla pojedynczej anteny bez przedstawienia sposobu jej wyliczenia oraz zakresy promieniowania poszczególnych anten sektorowych wnioskowanej stacji bazowej i na tej podstawie "uzasadniał", że planowane przedsięwzięcie nie zalicza się do mogących zawsze lub mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Organ dwukrotnie wzywał inwestora do przedstawienia parametrów technicznych przedsięwzięcia pozwalających na weryfikację przedłożonej przez wnioskodawcę Kwalifikacji przedsięwzięcia. Ponieważ inwestor takich danych nie przedłożył, organ podjął decyzję o konieczności powołania biegłego.
W dniu 17 grudnia 2015 r. złożona została opinia sporządzona przez powołanego biegłego J.G., opracowana na podstawie dostarczonej do ekspertyzy informacji zawartej w dokumentacji związanej z planowanym przedsięwzięciem dołączonej do wniosku (wraz ze zmianami i uzupełnieniami).
Po przeanalizowaniu całości materiału dowodowego organ I instancji uznał za główny dowód w sprawie wniosek inwestora z dnia 14 września 2015r. (wraz z późniejszymi zmianami i uzupełnieniami) oraz opinię biegłego i na nich oparł swoje rozstrzygnięcie.
Planowana stacja bazowa telefonii komórkowej i transmisji danych A nr [...] ma być zlokalizowana na terenie położonym w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowań mieszkalnych. Wiązki promieniowania pochodzące od anten promieniujących w azymutach 115 stopni, 215 stopni oraz 325 stopni mają przebiegać nad terenami zabudowy mieszkaniowej i osiągną odległość bezpośredniego oddziaływania na miejsca dostępne dla ludności, położone w promieniu do 300 m od środka elektrycznego systemów antenowych promieniujących w ww. azymutach. Zasadniczą cechą przedstawionej przez inwestora A dokumentacji zamierzenia inwestycyjnego jest zaniżenie podanych w Kwalifikacji przedsięwzięcia mocy EIRP promieniowanej w poszczególnych sektorach: S1, S2 i S3 wyznaczonych azymutami: 115, 215 i 325 stopni. Konsekwencją zaniżenia mocy EIRP jest niewłaściwie przeprowadzona kwalifikacja przedsięwzięcia w aspekcie rozważanych odległości w osi wiązki od środka elektrycznego systemu antenowego, miejsc dostępnych dla ludności w odniesieniu do rozporządzenia Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. nr 213, poz. 1397), w szczególności do normy § 2 ust. 1 pkt 7 i § 3 ust. 1 pkt 8.