Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zwrotu należności z tytułu opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 grudnia 2012r. sprawy ze skargi M.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zwrotu należności z tytułu opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] po rozpatrzeniu odwołania M. W. utrzymało w mocy decyzję z dnia 16 lipca 2012 r. wydaną z upoważnienia Wójta Gminy M. w sprawie zwrotu należności z tytułu opłaty za pobyt ojca S. K. w Domu Pomocy Społecznej w S..

Organ odwoławczy przedstawił następujący stan faktyczny i prawny.

Decyzją z dnia [...] wydaną przez Wójta Gminy M. ojciec skarżącej S. K. został skierowany do Domu Pomocy Społecznej (dalej również DPS) w S. na pobyt stały. Następnie S. K. na podstawie decyzji Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w S. z dnia [...], od 2 stycznia 2012 r. został umieszczony w Domu Pomocy Społecznej w S., gdzie dalej przebywa. Decyzją z dnia [...] Wójt Gminy M. ustalił opłatę za pobyt S. K. w Domu Pomocy Społecznej w S. na poziomie miesięcznego kosztu utrzymania w tym domu wynoszącego 2568 zł miesięcznie, zgodnie z Zarządzeniem Nr 11/2011 Starosty Skarżyskiego z dnia 16 lutego 2011 r. (Dz. Urz. Województwa Świętokrzyskiego Nr 50/2011, poz. 615). z tym, że z ustalonej odpłatności obowiązkiem ponoszenia opłaty od dnia pobytu został obciążony S. K. do kwoty 478,29 zł miesięcznie. Organ ustalił również sytuację dochodową M. W., z której wynika, że dochód jej rodziny na osobę wynosił 1110,73 zł miesięcznie. Odwołująca nie wyraziły zgody na podpisanie umowy w zakresie odpłatności w kwocie 57,73 zł miesięcznie, którą to kwotę wyliczono jako różnicę pomiędzy dochodem na osobę w rodzinie M. W., a trzykrotnością kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Organ uznał przy tym, że wyliczoną kwotę 57,73 zł skarżąca może ponieść bez uszczerbku finansowego. Z uwagi na wzrost odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej decyzją z dnia [...] wydaną przez Wójta Gminy M. ustalono odpłatność za pobyt S. K. w kwocie 2716 zł, obciążając go kwotą 518,61 zł (70% jego dochodu). Z uwagi na wskazany wyżej wzrost odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej, organ I instancji wezwał M. W. do przedłożenia zaświadczenia o jego sytuacji dochodowej oraz do osobistego stawiennictwa. Skarżąca odmówiła jednak przeprowadzenia wywiadu środowiskowego i oświadczyła, że nie zobowiąże się do świadczeń finansowych na rzecz ojca. W tej sytuacji organ na podstawie uzyskanych zaświadczeń o dochodach wyliczył dochód M. W. na osobę w rodzinie na kwotę 1223,42 zł. Przy nie zmienionym kryterium dochodowym na osobę wynoszącym 351 zł, organ wyliczył kwotę, która może zostać poniesiona przez zobowiązaną bez uszczerbku finansowego na 170,42 zł. Ponieważ zobowiązana odmówiła zawarcia umowy w trybie art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej dotyczącej ponoszenia jakichkolwiek kosztów pobytu ojca w domu pomocy społecznej, obowiązkiem gminy było zastępcze wnoszenie opłat za pobyt S. K. w tym domu, gdyż organ administracji nie ma instrumentu prawnego, aby przymusić M. W. do zawarcia stosownej umowy. Prawem natomiast i obowiązkiem gminy było dochodzenie zwrotu poniesionych kosztów. Te obciążające skarżącą koszty zostały wyliczone na kwotę 173,19 zł (tj. 57,73 zł x 3 miesiące) za okres od 2 stycznia 2012 r. do dnia 31 marca 2012 r. oraz w kwocie 511,26 zł (tj. 170,42 zł x 3 miesiące) za okres od 1 kwietnia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r. Organ I instancji wskazał przy tym numer konta Gminy M. oraz termin, w jakim zobowiązana winna dokonać wpłaty wraz z ustawowymi odsetkami. Kolegium wyjaśniło również, że dochodzona decyzją organu I instancji, szczegółowo wyliczona przez organ II instancji kwota, nie narusza ustawowego minimum tj. 250% kryterium dochodowego wolnego od potrąceń. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji SKO przytoczyło też przepisy art. 60, art. 61 ust. 1, ust. 2 pkt 1 - 3, ust. 3, art. 103 i art. 104 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej oraz uznało, że przytoczone przez organ I instancji przepisy wyjaśniają podstawę prawną rozstrzygnięcia.

Strona 1/6