Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Sędzia WSA Renata Detka, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 2 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi Teresy B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 25 czerwca 2020 r. znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach na rzecz Teresy B. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia 25 czerwca 2020 r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta O. z dnia 11 marca 2020 r. znak: [...] odmawiającą przyznania Teresie B. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na córkę - D.B.
Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie Kolegium powołało się na treść art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 111) zwanej dalej "ustawą", podnosząc, że skarżąca nie spełnia warunków do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na fakt, iż pobiera emeryturę. Posiadanie prawa do emerytury jest negatywną przesłanką uniemożliwiającą przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.
Dalej organ odwoławczy wskazał, że w niniejszej sprawie bezsporne jest, iż skarżąca jest matką D.B., która orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 3 stycznia 2020 r. została zaliczona do osób trwale niezdolnych do samodzielnej egzystencji, zaś data powstania niepełnosprawności istniała w dniu 1 października 2019 r. Poza sporem pozostaje również, że skarżąca ma przyznane przez ZUS prawo do emerytury, z którego korzysta pobierając to świadczenie. Rozstrzygnięcia wymagało natomiast czy skarżąca spełnia warunki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, pomimo pobierania emerytury.
Odnosząc się do stanowiska skarżącej zgodnie z którym świadczenie powinno jej przysługiwać w wysokości różnicy pomiędzy wysokością pobieranej emerytury, a wysokością świadczenia pielęgnacyjnego Kolegium podniosło, że stanowisko skarżącej odnosi się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r. (sygn. akt SK 2/17), w którym orzeczono, że art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy w zakresie, w jakim stanowi, iż świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, jest niezgodny z art. 71 ust. 1 zdanie drugie w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Zdaniem Kolegium, jedynie pobieranie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie stanowi przeszkody do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Kolegium podkreśliło, że omawiany przepis w badanym zakresie nie przestał obowiązywać na skutek powyższego wyroku Trybunału Konstytucyjnego i jego treść jest jednoznaczna. Przepis ten wskazuje, że posiadanie prawa do emerytury jest negatywną przesłanką uniemożliwiającą przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.
Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych Kolegium podniosło, że wypłata różnicy między wysokością emerytury, a wysokością świadczenia pielęgnacyjnego pozostaje w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 ustawy, który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa kwotowo. Nadto spowodowałoby to dalsze wątpliwości, co do zachowania zasady równości, ale też komplikacje w zakresie ustalania przez organ wysokości należnej wypłaty świadczenia w zakresie odprowadzanych składek na ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenie emerytalno-rentowe. W sytuacji, gdy dana osoba będzie otrzymywała emeryturę i część świadczenia pielęgnacyjnego podstawa wymiaru jej składek na ubezpieczenie zdrowotne będzie inna niż osób pobierających tylko świadczenie pielęgnacyjne. Powyższe przemawia za celowością dopuszczenia możliwości przyznania osobom spełniającym warunki do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego, a pobierającym emeryturę - świadczenia w pełnej wysokości określonej w powyższym przepisie (tj. w kwocie 1.830,00 zł). Warunkiem niezbędnym do przyznania tego świadczenia jest dokonanie przez osobę uprawnioną wyboru jednego z tych świadczeń. Zdaniem kolegium, nie gwarantowałaby zasady równości wykładnia art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy, która umożliwiałaby przyznanie osobom pobierającym emeryturę dodatkowo świadczenia pielęgnacyjnego w pełnej wysokości. Osoba mająca prawo do emerytury znajdowałaby się wówczas w korzystniejszej sytuacji od opiekuna, który otrzymywałby tylko świadczenie pielęgnacyjne i nie miałby możliwości przejścia na emeryturę.