Sprawa ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Sekretarz sądowy Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 lipca 2006 sprawy ze skargi "A" sp. j. Gospodarstwo Ogrodnicze w S. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/8

II SA/ Ke 519/05

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak: [...], wydaną po uprzednim uchyleniu decyzji przez organ odwoławczy, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w O. nakazał Przedsiębiorstwu "A" Sp. J. Gospodarstwo Ogrodnicze, T.K., B.K., P. K. Zakład w S. gm. B. rozbiórkę samowolnie wybudowanej studni głębinowej zlokalizowanej na działce 820/15 położonej w miejscowości S. poprzez: zaczopowanie odwiertu, demontaż urządzeń do poboru wody wraz z wykonanym przyłączem instalacji elektrycznej oraz rozbiórkę prefabrykowanego obiektu, w którym zamontowano urządzenia. Jako podstawę prawną swej decyzji organ wskazał art. 51 ust 1 pkt.1 w związku z art. 51 ust 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane ( Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz 2016).

Organ I instancji ustalił, iż na działce należącej do Przedsiębiorstwa "A" spółka jawna wybudowany został obiekt ujęcia wody, w którego skład wchodzi odwiert obudowany rurą stalową oraz pomieszczenie z zainstalowanymi urządzeniami do poboru wody. Pomieszczenie to wykonane z prefabrykowanego żelbetowego elementu zlokalizowane zostało poniżej poziomu terenu i zaopatrzone zostało w dwa otwory z osadzonymi przykrywami żeliwnymi, z których jeden służy jako właz do pomieszczenia. We wnętrzu pomieszczenia znajduje się końcówka odwiertu z zamontowanymi na jej peryferiach urządzeniami do poboru wody zasilanymi energią elektryczną doprowadzoną do pomieszczenia przyłączem kablowym. Teren wokół obiektu został ogrodzony stalową siatką przymocowaną do słupków stalowych zabetonowanych w gruncie. Organ ustalił również, iż przy zainstalowanych urządzeniach wydajność ujęcia wynosi około 90m3 na godzinę, a około 150m3 na dobę, przy czym wspomniane ujęcie zaopatruje również w wodę pobliskie osiedle mieszkaniowe, którego zapotrzebowanie wynosi około 20 m3 na dobę . Na budowę przedmiotowej studni głębinowej inwestor nie uzyskał żadnych pozwoleń, ani nie dokonał jego zgłoszenia do organu nadzoru budowlanego. Organ I instancji przyjął, iż wybudowana studnia głębinowa stanowi urządzenie budowlane, o którym mowa w art. 3 pkt 9 Prawo budowlane. Konsekwencją powyższego było przyjęcie, iż wybudowany obiekt stanowi samowolę budowlaną, do której będzie miał zastosowanie art. 51 Prawa budowlanego.

Nadto organ I instancji przyjął, iż nie istnieje możliwość legalizacji powyższej samowoli budowlanej, w trybie przewidzianym przez art. 51 ust 1 pkt. 2 Prawa budowlanego. Wybudowana bowiem przez Przedsiębiorstwo "A" studnia głębinowa została zlokalizowana w III strefie ochrony ujęcia wód "K, co jest sprzeczne z pozwoleniem wodnoprawnym nr [...] objętym decyzją z dnia [...], wydanym Wojewódzkiemu Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji w K. na pobór wód w tym ujęciu. Decyzją tą ustanowiono strefę pośrednią ochrony sanitarnej ujęcia wody w K., dla miejscowości S.w rejonie III / pkt.IV decyzji/, a zgodnie z punktem V decyzji w rejonie III obowiązuje zakaz i ograniczenie w wykonywaniu nowych ujęć wody dla szczególnego korzystania z wód podziemnych, dla których wymagane jest pozwolenie wodnoprawne, poza studniami ujęcia miejskiego. Dlatego też z uwagi na brak możliwości legalizacji popełnionej samowoli organ od razu wydał decyzję o rozbiórce w zgodzie z art. 51 ust 1 pkt. 1 Prawa budowlanego.

Strona 1/8