Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.) Sędzia WSA Beata Ziomek po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 maja 2022 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2022 r., [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Decyzją z [...] lutego 2022 r., [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania M. S., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 2 k.p.a. utrzymało w mocy decyzję z [...] października 2021 r. wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta O. Ś. o odmowie przyznania ww. świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem osobistej opieki nad córką A. S..
W uzasadnieniu Kolegium wskazało na art. 17 ust. 1 i ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych oraz wyjaśniło, że w dniu 7 maja
2021 r. M. S., zwana dalej skarżącą, wystąpiła do organu I instancji z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad córką - A. S., która jest panną. Orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w O. Ś. z [...] października 2020 r. A. S. została zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności. Z treści tego orzeczenia wynika, że niepełnosprawność istnieje od [...] września 2011 r., a więc od 28 roku życia. M. S. ma przyznaną na stałe rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy wypłacaną przez ZUS - decyzja z [...] października 2019 r.
SKO w K. decyzją z [...] września 2021 r. uchyliło decyzję organu I instancji z [...] czerwca 2021 r. odmawiającą przyznania skarżącej wnioskowanego świadczenia. W toku ponownie prowadzonego postępowania organ I instancji wezwał stronę do przedłożenia decyzji ZUS o wstrzymaniu wypłaty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W odpowiedzi wyjaśniono, że wobec wyroku TK z dnia 26 czerwca 2019 r. sygn. akt SK 2/17 strona nie zawiesi prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.
Organ I instancji powołując się na przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych odmówił wnioskodawczyni prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na niespełnienie przesłanki z art. 17 ust. 1b, gdyż niepełnosprawność A. S. powstała po 25 roku życia.
Kolegium zwróciło uwagę na ugruntowane orzecznictwo sądów administracyjnych w odniesieniu do stosowania art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych i wskazało, że nie ma znaczenia wiek, w którym niepełnosprawność powstała. Istotne jest, że występuje w stopniu znacznym.
Ponieważ A. S. jest osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, nie ulega wątpliwości, że została spełniona pierwsza z przesłanek dotyczących sytuacji osoby wymagającej opieki.
Z akt sprawy wynika, że skarżąca pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, której nie chce zawiesić.
SKO przywołało stanowisko zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 5 października 2021 r., sygn. akt II SA/Ke 50/72, który zapadł w tożsamej sprawie, gdzie Sąd wskazał, że w wyroku SK 2/17 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim stanowi, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeśli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, jest niezgodny z art. 71 ust. 1 zdanie drugie w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Trybunał uznał za sprzeczne z Konstytucją wyłącznie całkowite pozbawienie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osób pobierających rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, bez rozwiązania zagadnienia kolizji wymienionych świadczeń.