To, że pozwoleniem na budowę budynku letniskowego dysponował poprzedni jego właściciel nie zwalnia nowego właściciela od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę przy przeniesieniu tego budynku w inne miejsce.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Kazimierza P. na decyzję Wojewody B. z dnia 18 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie nakazu rozbiórki - oddala skargę.
Decyzją z dnia 6 kwietnia 1998 r. Kierownik Urzędu Rejonowego w C. nakazał Kazimierzowi P. dokonanie rozbiórki samowolnie wybudowanych obiektów -szopy gospodarczej i budynku letniskowego - w W.-M. na parceli nr 4070/133, w terminie do 17 maja 1998 r. Organ powołał art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane zgodnie z którym nakazuje się rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę.
W odwołaniu do Wojewody B. Kazimierz P. podniósł, iż budynek letniskowy posiadał już przez wiele lat w W. lecz w innym miejscu. Na parcelę nr 4070/133 został on jedynie przeniesiony. Nie jest to jednak obiekt budowlany, wykorzystywany jest jedynie w okresie letnim na własne potrzeby i rzecz cała winna być traktowana jako przeniesienie budynku, a nie jako wybudowanie nowego.
Decyzją z dnia 18 czerwca 1998 r. Wojewoda B. uchylił decyzję wyżej opisaną w części dotyczącej terminu jej wykonania. W pozostałej części natomiast decyzję tę utrzymał w mocy.
Organ odwoławczy wskazał, iż żaden przepis prawa budowlanego nie upoważnia właściwego organu do wyznaczenia terminu nakazanej rozbiórki i w tej części odwołanie uznał za uzasadnione.
Co do meritum sprawy powołał, iż Kazimierz P. bez wymaganego pozwolenia na budowę we wrześniu 1997 r. rozpoczął budowę szopy gospodarczej a w marcu 1998 r. rozpoczął prace związane z budową campingu drewnianego. Taki stan rzeczy oznacza konieczność wydania nakazu rozbiórki. Odnosi się to również do sytuacji przeniesienia danego obiektu z innej działki, gdyż i wtedy wymagane jest uzyskanie pozwolenia na budowę, wskazał dalej organ odwoławczy.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Kazimierz P. powołał, iż pozwolenie na budowę campingu posiadał jego poprzedni właściciel, którym było PSS "S." w K. i od którego skarżący camping ten zakupił. Z tego względu, zdaniem skarżącego, twierdzenie o braku pozwolenia na budowę nie odpowiada faktycznemu stanowi rzeczy. In extenso z treści skargi wynika, że skarżący podtrzymuje swoje dotychczasowe stanowisko. W szczególności Jego zdaniem przy przeniesieniu campingu na nowe miejsce pozwolenie na budowę nie było wymagane.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie. Podtrzymując swoje stanowisko wskazał, że Kazimierz P. bez wymaganego prawem budowlanym pozwolenia na budowę postawił szopę i domek campingowy. Skutkuje to nakazem ich rozbiórki zgodnie z art. 48 prawa budowlanego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 21 ustawy o NSA Sąd sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę pod względem zgodności z prawem. Następuje więc ona z punktu widzenia legalności zaskarżonego aktu.