Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Anna Lisowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2010 r. sprawy ze skargi R.K. na czynność Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłat za wydanie kart pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, II. uznaje obowiązek Prezydenta Miasta dokonania zwrotu R.K. części opłat w wysokości po 425 (czterysta dwadzieścia pięć) złotych za każdą z niżej wymienionych kart pojazdu: 1. z dnia [...] r. nr [...], ... 26. z dnia [...] r. nr [...], III. zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz skarżącego R.K. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia [...] maja 2010 r. R.K., reprezentowany przez pełnomocnika, zwrócił się do Prezydenta Miasta o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania zwrotu części opłat za wydanie kart pojazdów i zwrot kwoty 11 050 zł tytułem nienależnie pobranej opłaty za wydanie 26 kart pojazdów, określonych w wykazie stanowiącym załącznik do wniosku. Powyższe karty pojazdów wydane zostały w okresie od [...] lipca 2004 do [...] listopada 2005 r.
Pismem z dnia [...] czerwca 2010 r. znak: [...] pełnomocnikowi strony w dniu organ odmówił dokonania na rzecz wnioskodawcy zwrotu nadpłaty wskazując, iż wskazane we wniosku pojazdy zostały zarejestrowane w okresie obowiązywania § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu ustalającego jej wysokość na 500 zł za kartę. Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał, iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 17 stycznia 2006 r. ( U 6/04, OTK-A 2006/1/3) stwierdził niezgodność powołanego przepisu rozporządzenia z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, odraczając jednocześnie termin utraty mocy obowiązującej przepisu § 1 ust. 1 wymienionego rozporządzenia do dnia 1 maja 2006 r. Oznacza to, iż Trybunał wyłączył wszystkie skutki retroaktywne wyroku. Skutkuje to uznaniem niemożności sięgania po instrumenty określone w art. 190 ust. 4 Konstytucji i dochodzenie roszczeń opartych o przepis art. 417 § 1 Kc. Uznając zgłoszone żądanie za bezpodstawne roszczenie odszkodowawcze stwierdził również, iż - zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego w sprawie III CZP 37 /10 i art. 442 1 Kc - nastąpiło jego przedawnienie, a nadto wskazał , że "[...] maja 2010 r. Sąd Rejonowy wydał prawomocny wyrok odrzucający żądanie strony zwrotu opłaty za kartę pojazdu".
Pismem z dnia [...] lipca 2010 r. ( nadanym w tym samym dniu ) działający w imieniu R.K. pełnomocnik wezwał Prezydenta Miasta do usunięcia naruszenia prawa poprzez stwierdzenie uprawnienia wnioskodawcy do otrzymania zwrotu części opłat pobranych przez organ za wydanie kart pojazdów wskazanych w wykazie załączonym do wniosku z [...] maja 2010 r. oraz zwrot kwoty 11. 050 zł tytułem nienależnie pobranej części opłat za wydanie w/w kart pojazdów. Z powołaniem na orzecznictwo NSA i sądów administracyjnych wywodził, iż fakt odroczenia przez Trybunał utraty mocy obowiązującej przez niekonstytucyjny przepis pozostaje bez wpływu na uznanie, iż miał on taki charakter od dnia wydania go, a zatem pobranie na jego podstawie opłat za wydanie karty pojazdu, w części przewyższającej koszt jej wytworzenia, nastąpiło bez podstawy prawnej.