Zarzucając powyższe wniósł o przeprowadzenie rozprawy administracyjnej na posiedzeniu jawnym, o zmianę zaskarżonej decyzji przez ustalenie opłaty adiacenckiej na podstawie uchwały z dnia 30 listopada 2011 r., nr XIl/75/2011 oraz rozłożenie przedmiotowej opłaty na 24 równe raty płatne miesięcznie, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpoznania. Jednocześnie wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka żony E.B. na okoliczność wykazania faktu dopuszczenia się przez organ uchybień proceduralnych i okoliczności z tym związanych, dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z akt sprawy prowadzonej w Urzędzie Miejskim celem wykazania faktu szybkiego działania, odbiegającego od innych postępowań w przedmiocie wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej w wysokości 1% i okoliczności z tym związanych .
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2020 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
W pierwszej kolejności Kolegium wyjaśniło, że ostateczną decyzją z dnia [...] maja 2017 r., znak [...] Burmistrz zatwierdził projekt podziału nieruchomości, położonych w miejscowości [...] oznaczonych nr ewid. [...] o łącznej powierzchni 1,9966 ha. W wyniku podziału powstały działki o numerach ewid.: [...]. Ponadto w dniu 25 maja 2017 r. zaczęła obowiązywać uchwała Rady Miejskiej z dnia 28 kwietnia 2017 r.,Nr XXVI/217/2017 w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej (Dz. Urz. Woj. z dnia 2017r., poz. 1183). Dalej Kolegium podkreśliło, że dla prawidłowego ustalenia wysokości opłaty adiacenckiej istotne znaczenie ma określenie wartości nieruchomości zarówno przed dokonaniem jej podziału, jak i po jego dokonaniu, bo dopiero porównanie tych wartości pozwala ustalić, czy podział nieruchomości spowodował wzrost jej wartości, a w konsekwencji - czy zachodzi przesłanka do nakładania opłaty. Podstawę dla ustaleń organu w tym zakresie stanowi opinia rzeczoznawcy majątkowego, zawierająca analizę rynku nieruchomości, z której wynikać winno, że na skutek dokonanego podziału nieruchomości doszło do zwiększenia jej atrakcyjności, a w konsekwencji również wartości. Operat szacunkowy jest w zasadzie jedynym i obligatoryjnym dowodem w sprawie o ustalenie opłaty adiacenckiej na podstawie art. 98a ust. 1 u.g.n. W opinii Kolegium operat szacunkowy przedłożony przez biegłą rzeczoznawcę majątkową M.A. został uznany za wystarczający dowód do ustalenia wysokości opłaty adiacenkiej w niniejszej sprawie.
Odnosząc się do zarzutów wskazanych w odwołaniu, tj. m.in. zarzutu naruszenia art. 8 k.p.a. oraz art. 12 k.p.a. przez przewlekanie wydania decyzji o naliczeniu opłaty adiacenckiej do uchwalenia nowej 15 % stawki tej opłaty, Kolegium wyjaśniło, że postępowanie w sprawie wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonych w miejscowości [...], tj. działek o nr [...] zostało wszczęte w dniu [...].01.2020r., natomiast 15% stawka opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa jako różnicę miedzy wartością jaką nieruchomość miała przed podziałem a wartością jaką nieruchomość ma po podziale, o której mowa w § 1 uchwały Nr XXVI/217/2017 Rady Miejskiej z dnia 28 kwietnia 2017r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej (Dz. Urz. Woj. z dnia 2017r., poz. 1183) obowiązuje od dnia 25.05.2017r. W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że w dniu wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie obowiązywała 15% stawka opłaty adiacenckiej na terenie gminy. Tym samym podnoszony w odwołaniu zarzut jest niezasadny.