Sprawa ze skargi J.G. w przedmiocie bezczynności Starosty po wyroku WSA w Gorzowie Wlkp. w sprawie zwrotu części opłat za wydanie kart pojazdu, z żądaniem wymierzenia grzywny
Sentencja

Dnia 30 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) Sędzia WSA Joanna Brzezińska Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Zacharia-Gardzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2012 r. sprawy ze skargi J.G. w przedmiocie bezczynności Starosty po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 21 kwietnia 2011r., sygn. akt II SA/Go 12/11 w sprawie zwrotu części opłat za wydanie kart pojazdu, z żądaniem wymierzenia grzywny I. wymierza Staroście grzywnę w wysokości 1000 (słownie: jeden tysiąc) złotych, II. stwierdza, że bezczynność organu w niewykonaniu wyroku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. zasądza od Starosty na rzecz skarżącej J.G. kwotę 457 (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z 21 kwietnia 2011r., II SA/Go 12/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp., w sprawie ze skargi J.G., stwierdził bezskuteczność zaskarżonej czynności Starosty z [...] lutego 2007r. znak: [...], odmawiającej zwrotu części opłat, w wysokości po 425 zł, za wydanie każdej z 352 kart pojazdów zarejestrowanych w okresie od lipca 2003 r. do maja 2006 r., uznał obowiązek Starosty dokonania zwrotu J.G. części opłat w wysokości po 425 zł za każdą z 352 kart pojazdu, oraz zasądził na rzecz skarżącej kwotę 457 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 16 listopada 2011 r., I OSK 1237/11 oddalił skargę kasacyjną Starosty od powyższego wyroku.

Pismem z [...] stycznia 2012 r. J.G. wezwała Starostę do wykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z 21 kwietnia 2011 r., II SA/Go 12/11.

Pismem z [...] marca 2012 r. J.G., powołując się na przepis art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej w skrócie: P.p.s.a), wniosła o wymierzenie Staroście grzywny w wysokości 20.000 zł z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z 21 kwietnia 2011 r., II SA/Go 12/11 i o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych oraz kosztów opłaty skarbowej w wysokości 17 zł, od przedłożonego dokumentu pełnomocnictwa.

Uzasadniając skargę przedstawiono dotychczasowy przebieg postępowania. Stwierdzono, że organ pomimo wezwania do wykonania wyroku pismem z [...] stycznia 2012 r., do dnia sporządzenia skargi, wyroku tego nie wykonał.

Skarżąca wskazała, że zgodnie z art. 154 § 1 P.p.s.a, w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenia postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Skarżąca zaznaczyła, że co prawda redakcja ww. przepisu nie zawiera sformułowania w miejscu ... po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności lub "stwierdzającym bezskuteczność", jednak aby zachować niezbędną harmonię pomiędzy uregulowaniem przepisu art. 146 a art. 154 § 1 P.p.s.a uznać należy, iż brew językowej wykładni tego przepisu grzywnę na organ można nałożyć także w przypadku wyroku stwierdzającego bezskuteczność zaskarżonej czynności. Tylko bowiem taka interpretacja przepisu art. 154 § 1 P.p.s.a, zgodna będzie z wykładnią systemową, celowościową i funkcjonalną. Językowa wykładnia przepisu pozostawiałaby poza ochroną jednostkę w stosunku do której Sąd ustalił istnienie uprawnienia. W ocenie skarżącej skoro ustawodawca przewidział dochodzenie zwrotu nadpłat za wydane karty pojazdu, to uznać należy, że przewidzieć powinien także możliwość wyegzekwowania sądownie stwierdzonego na drodze administracyjnej obowiązku zwrotu nadpłaty. Wskazała, że co prawda istnieje możliwość skarżenia bezczynności w zakresie niewydania żadnego aktu po zwrocie akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem i po wydaniu wyroku uwzględniającego taką bezczynność, złożenia skargi w przedmiocie nałożenia grzywny na organ. Niewątpliwie jednak inicjowanie dwóch kolejnych postępowań sądowych celem wykonania już sądownie stwierdzonego obowiązku stanowiłoby nadmiernie utrudnione dochodzone jednostce swoich praw. Również wzgląd na ekonomikę postępowania przemawia za tym, aby także w przypadku stwierdzenia przez sąd bezskuteczności podjętych czynności jednostka mogła domagać się skutecznej ochrony swoich praw.

Strona 1/5