Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Żurawik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant specjalista Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Gminy w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dopłaty do usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Rada Gminy Łodygowice, uchwałą z dnia 9 kwietnia 2015 r., Nr VI/53/2015, działając na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (obecnie j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1152 ze zm. - dalej: u.z.z.w.) oraz art. 219 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (obecnie j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 2077 ze zm.), ustaliła na okres od 1 maja 2015 r. do 30 kwietnia 2016 r. dopłatę do usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę dla grupy taryfowej gospodarstwa domowe i jednostki użyteczności publicznej. Grupę tę zdefiniowano w uchwale jako: "Właściciele, zarządcy budynków posiadający stałe zameldowanie na terenie Gminy lub tymczasowe zameldowanie i rozliczający podatek od dochodów osób fizycznych w Urzędzie Skarbowym w Żywcu."
Skargą wniesioną 28 lipca 2015 r. Wojewoda Śląski domagał się stwierdzenia nieważności ww. uchwały, jako niezgodnej z art. 24 ust. 6 u.z.z.w. w zw. z art. 32 Konstytucji RP.
W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, że różnicując odbiorców wody ze względu na zameldowanie i rozliczanie podatku dochodowego w Urzędzie Skarbowym w Żywcu, Rada Gminy naruszyła wyrażoną w art. 32 Konstytucji zasadę równości wobec prawa, dyskryminując pozostałych mieszkańców tej samej gminy oraz inne podmioty, wykorzystujące wodę do celów spożycia lub socjalno-bytowych, np. właścicieli domów letniskowych, ujętych w czwartej grupie taryfowej, a więc znajdujących się w podobnej sytuacji prawnej.
W odpowiedzi na skargę Gmina Łodygowice wniosła o jej oddalenie, bowiem zaskarżona uchwała podjęta została na podstawie i w granicach delegacji ustawowej z art. 24 ust. 6 u.z.z.w. Zadania z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę oraz kanalizacji należą zaś do zadań własnych gminy i ich realizacja odbywa się ze środków gminy. Oznacza to, że cechą relewantną jest zamieszkiwanie na terenie gminy, bowiem z faktu tego wynikają nie tylko prawa, ale i obowiązki. W toku rozprawy sądowej pełnomocnik Gminy podał nadto, że jej kondycja finansowa pozwala na przyznanie dopłat jedynie niektórym podmiotom.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 22 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Gl 819/15, oddalił skargę.
W uzasadnieniu podano m. in., że przyznanie dopłat jednej, wybranej grupie taryfowej odbiorców wody, zaliczonych do pierwszej grupy taryfowej, jako osób zameldowanych i rozliczających podatek dochodowy na terenie gminy, nie może być zakwalifikowane jako bezpodstawne faworyzowanie określonej grupy w porównaniu z innymi podmiotami, wykorzystującymi wodę do spożycia lub na cele socjalno-bytowe, zaliczonych do czwartej grupy taryfowej. W tym wypadku nie chodzi bowiem o zróżnicowanie sytuacji prawnej osób, charakteryzujących się w równym stopniu daną cechą istotną. Cechy w postaci zameldowania i rozliczania podatku dochodowego, mają znaczenie dla sytuacji finansowej i dochodów jednostki samorządu terytorialnego, która z kolei realizuje zadania własne z zakresu wodociągów, zaopatrzenia w wodę oraz kanalizacji i może partycypować w ponoszonych przez odbiorców wody wydatkach jedynie w granicach posiadanych środków finansowych. O ile zatem określona grupa odbiorców wody (mieszkańcy gminy), przyczynia się do dochodów gminy w większym stopniu niż inne osoby, będące odbiorcami wody, może liczyć na uprzywilejowanie w formie dopłaty do pobranej wody. Spełnione zatem zostały kryteria odstępstwa od równego traktowania odbiorców wody, a więc relewantność, proporcjonalność i związek z inną wartością.