Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w G. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.) Protokolant starszy sekretarz Małgorzata Orman po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w W. na uchwałę Rady Miejskiej w G. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Miejska w G. w dniu [...] r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego w centralnej części miasta, obejmującego centrum i śródmieście miasta, tzw. centralne tereny miasta. Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] Nr [...] z dnia [...] r. pod poz. [...].

Skarżąca, "A" Sp. z o.o. z siedzibą w W., skargą wniesioną w dniu [...] 2006 r., zaskarżyła powyższą uchwałę w zakresie, w jakim wyłącza realizację inwestycji mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których wykonanie raportu oddziaływania na środowisko jest obowiązkowe i wniosła o stwierdzenie jej nieważności w zaskarżonym zakresie oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Wniesienie skargi poprzedzone zostało pismem skarżącej z dnia [...] 2006 roku, skierowanym do Prezydenta Miasta G. i stanowiącym wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego.

W dniu [...]r. Rada Miejska w G. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie rozpatrzenia wezwania skarżącej do usunięcia naruszenia interesu prawnego, podtrzymując stanowisko i ustalenia zawarte w zaskarżonej uchwale. Uchwała z dnia [...] r. nie została skarżącej doręczona.

Skarżąca zarówno w skardze, jak w piśmie zawierającym wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego wskazała, iż jej celem jest wybudowanie stacji bazowej na terenie Miasta G., a miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje możliwości zbudowania i użytkowania nowej stacji w planowanych przez inwestora miejscach, to jest: [...] Teatr [...], budynek biurowy przy ul. A, budynek przychodni przy ul. B. Zdaniem skarżącej w tekście uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w rozdziale [...] określającym "Zasady ochrony środowiska, przyrody oraz krajobrazu kulturowego i rewitalizacji" wprowadzony został dla całego obszaru zakaz realizacji inwestycji mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których wykonanie raportu o oddziaływaniu na środowisko jest obowiązkowe. Zakaz ten nie dotyczy jedynie terenów (obiektów) produkcyjnych, składów i magazynów. Oznacza to, że wyłączona została możliwość wybudowania stacji bazowej telefonii komórkowej.

Skarżąca podała, iż źródłem jej interesu prawnego jest art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) i zarzuciła, iż jej uprawnienie w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej jest wyłączone skutkiem zaskarżonej uchwały, albowiem nie ma ona możliwości ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów objętych planem. Wykluczone jest bowiem świadczenie usług telefonii komórkowej [...] i nowej generacji telefonii [...], szerokopasmowego Internetu, publicznych [...], a także telewizji cyfrowej.

Skarżąca wskazała dalej, iż stacja bazowa telefonii komórkowej jest zaliczana do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określania rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzania raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U. Nr 257, poz. 2573.).

Strona 1/5