Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w Brennej w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w częściach określonych: § 13 ust. 1 pkt 3 lit. a oraz § 13 ust. 2 pkt
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Krawczyk (spr.), Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant referent Aleksandra Gumuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Gminy w Brennej z dnia 9 września 2010 r. nr XL/353/10 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w częściach określonych: § 13 ust. 1 pkt 3 lit. a oraz § 13 ust. 2 pkt 3.

Uzasadnienie strona 1/5

Uchwałą z dnia 9 września 2010 roku nr XL/353/10 Rada Gminy Brenna, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ustawy z dnia 8 marca

1990 r. o samorządzie gminnym ( t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 20 ust. 1 i art. 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), dalej powoływana jako "ustawa") po stwierdzeniu zgodności zmiany planu z ustaleniami "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Brenna" przyjętego uchwałą nr XXXV/299/10 Rady Gminy Brenna z dnia 27 stycznia 2010 r., uchwaliła zmianę fragmentu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Brenna.

Wojewoda Śląski w terminie wynikającym z art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym nie skorzystał z możliwości stwierdzenia nieważności powyższej uchwały w drodze wydania rozstrzygnięcia nadzorczego. Działając w oparciu o art. 93 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie gminnym wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na tę uchwałę, domagając się stwierdzenia jej nieważności w następujących częściach:

- § 11 ust. 7 pkt 2 uchwały stanowiący, że nowe sieci telekomunikacyjne należy prowadzić wyłącznie w gruncie i w miarę możliwości w obrębie pasa drogowego i dojazdów,

- § 13 ust. 1 pkt 3 lit. a, § 13 ust. 2 pkt 3 uchwały - ustalające zakaz lokalizacji masztów i stacji bazowych telefonii komórkowych.

Organ nadzoru uznał, że wskazane postanowienia są niezgodne z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych ( Dz. U. Nr 106, poz. 675).

W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że doszło do naruszenia trybu sporządzania zmiany planu miejscowego, ponieważ projekt zmian fragmentu planu miejscowego nie został zaopiniowany przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w zakresie telekomunikacji pomimo, iż w świetle art. 17 pkt 6 lit. d ustawy, wystąpienie o przedmiotową opinię było obligatoryjne. Wojewoda podniósł, że ustalenia dokonane przez organ nadzoru znalazły potwierdzenie w piśmie Zastępcy Wójta Gminy Brenna z dnia 8 września 2011 r. znak Bd. 6724.1.66.2011. BZ, stanowiącym załącznik do przedmiotowej uchwały. Organ nadzoru podkreślił jednak, że wskazane uchybienie nie stanowi, w jego ocenie przesłanki do stwierdzenia nieważności przedmiotowej uchwały. Powołany art. 17 pkt 6 lit. d ustawy został wprowadzony do treści ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez art. 70 pkt 4 ustawy z dnia 7 maja 2012 r. o wspieraniu rozwoju usług sieci telekomunikacyjnych i wszedł w życie z dniem 17 lipca 2010 r. Natomiast projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Brenna został wyłożony do publicznego wglądu w dniach 26 czerwca 2010 r. - 19 lipca 2010 r. Po upływie tego terminu jedną dokonaną w sprawie czynnością było podjęcie uchwały, bowiem nie zachodziła konieczność ponowienia działań w jakimkolwiek innym zakresie. Organ nadzoru na poparcie swego stanowiska przywołał orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt II SA/GL 173/11, zgodnie z którym brak zaopiniowania projektu planu nie ma charakteru istotnego naruszenia przepisu art. 17 pkt 6 lit. d ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jeżeli dzieje się to na końcowym etapie procedury planistycznej, po przeprowadzeniu kolejno wszystkich czynności wymienionych w art. 17 ustawy i dodatkowo nie zachodzi konieczność ponowienia tych czynności w jakimkolwiek zakresie.

Strona 1/5