Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2010 r. sprawy ze skarg D. Z. oraz Stowarzyszenia "A" w R. na postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia w sprawie z zakresu zagospodarowania przestrzennego oddala skargi.
Postanowieniem z dnia [...]r., Nr [...], Dyrektor Okręgowego Urzędu Górniczego w K. uzgodnił warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z miejscami postojowymi i wjazdami na działce nr 1, położonej przy ul. [...] w R. Jako podstawę prawną wskazano art. 53 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.z.p. oraz art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego (kpa).
Zażalenia na powyższe postanowienie wnieśli m.in. obecnie skarżący: Stowarzyszenie [...] "A" oraz D.Z. Zarzucili naruszenie art. 53 ust. 4 pkt 4 u.p.z.p. przez błędną wykładnię i nienależyte stosowanie, w rezultacie czego doszło do wydania rozstrzygnięcia bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. Zarzucili ponadto sprzeczność istotnych ustaleń faktycznych z uwagi na to, że działka, na której planowana jest inwestycja nie leży na obszarze górniczym. Dodatkowo wskazali, że planowana inwestycja nie jest inwestycją celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 u.p.z.p. Wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżonego postanowienia.
Rozpoznając te zażalenia Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, zaskarżonym w niniejszym postępowaniu postanowieniem, utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy przyznał, że przedmiotowa inwestycja nie jest inwestycją celu publicznego. Jej realizacja wymaga jednak wydania decyzji o warunkach zabudowy, zaś na podstawie art. 64 ust. 1 u.p.z.p. przepisy o uzgodnieniu z organem nadzoru górniczego realizacji inwestycji celu publicznego stosuje się odpowiednio do decyzji o warunkach zabudowy. Organ wskazał, że ze zgromadzonego w sprawie materiału wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że teren inwestycji jest położony na terenie górniczym "[...]". Dalej organ odwoławczy uznał, że organ pierwszej instancji prawidłowo wypełnił obowiązek wynikający z art. 53 ust. 4 pkt 4 u.p.z.p. i uzgodnił warunki zabudowy w oparciu o ustalenia wynikające ze zgromadzonych w sprawie dokumentów.
Skarżący we wspólnej skardze wniesionej do tut. Sądu powtórzyli swoje zarzuty zawartej wcześniej w zażaleniach i wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżonego postanowienia ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Dodatkowo wskazali, że nieruchomość, na której ma być realizowana planowana inwestycja nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, co w świetle art. 14 ust. 7 u.p.z.p. potwierdza, iż nie jest to teren górniczy.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.