Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant specjalista Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dopłaty do usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę oddala skargę.
Zaskarżoną uchwałą podjętą w dniu [...] r. Rada Gminy L. działając na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r.
o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U.
z 2015 r., poz. 139) oraz art. 219 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.
o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.), ustaliła na okres od
[...] r. do [...] r. dopłatę do usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę dla grupy taryfowej gospodarstwa domowe i jednostki użyteczności publicznej, przez które należy rozumieć właścicieli i zarządców budynków posiadających stałe zameldowanie na terenie gminy lub tymczasowe zameldowanie i rozliczający podatek od dochodów osób fizycznych w Urzędzie Skarbowym w Z..
Powyższa uchwała została doręczona organowi nadzoru w dniu [...] r., zaś skargą wniesioną w dniu [...] r. Wojewoda [...] domagał się stwierdzenia jej nieważności jako niezgodnej z art. 24 ust. 6 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu... (Dz. U. z 2015 r., poz. 139) w zw. z art. 32 Konstytucji RP.
W uzasadnieniu Wojewoda wyjaśnił, że uchwała Rady Gminy z dnia [...] r. w sprawie zatwierdzenia taryf została unieważniona w trybie nadzorczym, z uwagi na przekroczenie ustawowego terminu do jej podjęcia, zaś opisana w zaskarżonym akcie grupa taryfowa odpowiada pierwszej grupie określonej w załączniku Nr 1 do unieważnionej ustawy.
Jednakże zdaniem organu nadzoru, różnicując odbiorców wody ze względu na zameldowanie i rozliczanie podatku dochodowego w Urzędzie Skarbowym w Z., Rada Gminy naruszyła wyrażoną w art. 32 Konstytucji zasadę równości wobec prawa, dyskryminując pozostałych mieszkańców tej samej gminy oraz inne podmioty, wykorzystujące wodę do celów spożycia lub socjalno-bytowych, np. właścicieli domów letniskowych, ujętych w czwartej grupie taryfowej, a więc znajdujących się w podobnej sytuacji prawnej.
Dla poparcia stanowiska Wojewoda przywołał wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2002 r. sygn. akt II SA/Ka 269/02 oraz wyroki Trybunału Konstytucyjnego z dnia
5 listopada 1997 r. sygn. akt K 22/97 i z dnia 12 października 2000 r. sygn. akt
K 1/00.
W odpowiedzi na skargę Gmina L. wniosła o oddalenie skargi, bowiem zaskarżona uchwała podjęta została na podstawie i w granicach delegacji ustawowej z art. 24 ust. 6 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu... Powołując się na stanowisko WSA w Warszawie z dnia 13 lutego 2013 r. sygn. akt VIII SA/Wa 876/12 i WSA w Gliwicach z dnia 1 marca 2013 r. sygn. akt IV SA/Gl 611/12, Gmina wywiodła, że cechą relewantną w określonych przypadkach może być przynależność do wspólnoty, jaką tworzą mieszkańcy gminy.
Zadania z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę oraz kanalizacji, należą zaś do zadań własnych gminy i ich realizacja odbywa się ze środków gminy. Oznacza to, że cechą relewantną jest zamieszkiwanie na terenie gminy, bowiem z faktu tego wynikają nie tylko prawa, ale i obowiązki.
W toku rozprawy sądowej pełnomocnik Gminy podał nadto, że jej kondycja finansowa pozwala na przyznanie dopłat jedynie niektórym podmiotom.