Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda (spr.), Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Protokolant Agnieszka Jurczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2017 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w W. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wykonania określonych robót budowlanych oddala skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 maja 2013r., sygn. akt VII SA/Wa 550/13, rozpoznając skargę "A" (dalej "A") uchylił decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej "GINB") z dnia [...] r. oraz poprzedzającą ją decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej "[...] WINB") z dnia [...] r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji PINB w Z. z dnia [...] r. o umorzeniu postępowania w sprawie budowy przez "B" S.A. w W. stacji bazowej telefonii komórkowej na wieży kościoła pod wezwaniem [...] w Z. przy ul. [...]. Wyrok ten został wydany w następujących istotnych okolicznościach sprawy.
"B" S.A. w W. na podstawie zgłoszenia robót budowlanych z [...] r. zamontował na wieży kościoła pod wezwaniem [...] w Z. przy ul. [...] stację bazową telefonii komórkowej składającą się z czterech anten sektorowych, jednej anteny radiolinii oraz urządzenia obsługującego te anteny. Następnie zostało wszczęte przez organ nadzoru budowlanego postępowanie dotyczące zastosowania art. 48 Prawa budowlanego do zainstalowanej stacji bazowej telefonii komórkowej, które zakończyło się ostatecznie decyzją PINB w Z. z [...] r. o umorzeniu postępowania.
"A" pismem z dnia [...] r. wniosło o wszczęcie z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji PINB w Z. [...]WINB na skutek tego żądania, po wszczęciu postępowania z urzędu, decyzją z dnia [...] r. odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji PINB w Z. GINB rozpoznając odwołanie skarżącego "A" decyzją z dnia [...] r. utrzymał w mocy ww. decyzję [...]WINB z dnia [...] r.
Skarga "A" na ww. decyzję GINB z dnia [...] r. została oddalona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 2387/10. Z kolei ten wyrok został uchylony na skutek skargi kasacyjnej "A" wyrokiem NSA z dnia 16 stycznia 2013r., sygn. akt II OSK 1706/11, a sprawa została przekazana Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. NSA uznał, że naruszono art. 29 ust. 2 pkt 15 w z w. z art. 30 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego przez to, że Sąd pierwszej instancji zamierzenie inwestycyjne traktował wyłącznie jako instalowanie anten na obiekcie budowlanym z pominięciem obsługujących je urządzeń. W związku z tym NSA zauważył, że z projektu budowlanego załączonego do zgłoszenia robót budowlanych wynika, że inwestycja obejmuje dwa etapy. Po pierwsze, montaż na dzwonnicy czterech anten sektorowych oraz jednej anteny radiolinii. Po drugie, budowę urządzenia obsługującego stację radiofonii komórkowej zlokalizowanego w nieistniejącym w chwili zgłoszenia robót budowlanych pomieszczeniu gospodarczym, przylegającym do dzwonnicy. Zdaniem NSA dowodzi to, że inwestycja polegała na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej, na którą składały się montowane na wieży anteny oraz urządzenia obsługujące stację. Dalej wskazał, że Sąd pierwszej instancji pominął w swych rozważaniach analizę dopuszczalności tak rozumianej inwestycji, a w szczególności konieczność uzyskania przed jej rozpoczęciem pozwolenia na budowę. Sąd kasacyjny uznał też, że wadliwe jest stanowisko Sądu pierwszej instancji, iż brak sprzeciwu właściwego organu wobec zgłoszenia robót budowlanych w każdym przypadku sankcjonuje legalność wykonanych w takim przypadku robót budowlanych. Zdaniem NSA w przypadku wykonania robót budowlanych wymagających pozwolenia na budowę na podstawie zgłoszenia robót budowlanych, od którego nie wniesiono sprzeciwu, organ nadzoru budowlanego przeprowadza postępowanie naprawcze na podstawie art. 50 i art. 51 Prawa budowlanego. Sąd drugiej instancji nie podzielił też stanowiska Sądu pierwszej instancji, według którego inwestycja, której dotyczy sprawa, nie wymagała sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. W ocenie NSA obowiązujące wówczas przepisy, przy czym zarówno w czasie zgłoszenia robót budowlanych, jak i w czasie postępowania w sprawie legalności wykonanych na podstawie tego zgłoszenia robót budowlanych, dawały podstawę do przyjęcia, iż inwestycja ta wymagała sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko. W związku z tym NSA stwierdził, że rozważenia wymagało, czy brak raportu o oddziaływaniu inwestycji na środowiska, a co za tym idzie - zaniechanie przeprowadzenia oceny oddziaływania inwestycji na środowisko oraz brak koniecznego udziału społeczeństwa w tym postępowaniu nie stanowi rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W ocenie NSA art. 29 ust. 2 pkt 15 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego w brzmieniu obowiązującym w czasie dokonywania w rozpoznawanej sprawie zgłoszenia robót budowlanych nie dotyczyły instalowania urządzeń mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Instalacja tego rodzaju urządzeń wymagała w ocenie tego Sądu pozwolenia na budowę.