Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Katowicach w przedmiocie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Siudyka, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędzia WSA Edyta Kędzierska (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Strzałkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lipca 2020 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...] r. Prezydent Miasta R. ustalił odpłatność skarżącego J.S. za pobyt córki M. S. w Domu Pomocy Społecznej w K. w wysokości:

od 16.07.2018r. do 30.09.2018r. 1491,71 zł. miesięcznie od 1.10.2018r. do 28.02.2019r. w wysokości 1290,71 zł. miesięcznie od 1.03.2019r. w wysokości 1386,60 zł. miesięcznie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach, po rozpoznaniu odwołania skarżącego, decyzją z dnia [...] r. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ podniósł, że decyzją organu I instancji z dnia [...] r. zmienioną decyzją z dnia [...] r. M. S. została skierowana do Domu Pomocy Społecznej w K. dla osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie, poza kolejnością. Jest mieszkanką tego Domu od [...] r. Koszt pobytu mieszkańca w Domu Pomocy Społecznej w K. wynosi 3.933,79 zł., przy czym M. S. ponosi odpłatność w wysokości 70 % swojego dochodu tj. 783,59 zł.

Następnie organ odwoławczy przytoczył podjętą w dniu 11.06.2018 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwałę składu 7 sędziów, o sygn. akt I OPS 7/17 (dostępne w CBOSA), według której "Obowiązek wnoszenia, przez osoby wskazane w art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.), opłat za pobyt w domu pomocy społecznej umieszczonej w nim osoby, a w konsekwencji wydanie decyzji o zwrocie kosztów poniesionych zastępczo przez gminę na podstawie art. 104 ust. 3 w związku z art. 61 ust. 3 tej ustawy, wymaga uprzedniego skonkretyzowania i zindywidualizowania tego obowiązku począwszy od dnia jego powstania w stosunku do każdej ze zobowiązanych osób w decyzji administracyjnej o ustaleniu opłaty wydanej na podstawie art. 59 ust. 1 w związku z art. 61 ust. 1 i 2 tej ustawy lub w drodze umowy zawartej na podstawie art. 103 ust. 2 w związku z art. 61 ust. 1 i 2 oraz art. 64 ustawy o pomocy społecznej".

Organ podniósł, że w uzasadnieniu powoływanej wyżej uchwały z 11.06.2018 r. NSA stwierdził, iż dokonując wykładni przepisów dotyczących obowiązku ponoszenia opłaty należy mieć również na uwadze, aby przyjęte rozwiązania realizowały podstawową zasadę, zgodnie z którą pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny, a obowiązek ponoszenia opłaty powstaje od chwili umieszczenia osoby uprawnionej w domu pomocy społecznej.

Następnie organ odwoławczy wskazał, że w dniu 4.10.2019 r. wszedł w życie przepis art. 61 ust. 2d do 2f oraz ust. 3, z których wynika, że w przypadku odmowy przez osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zawarcia umowy, o której mowa w art. 103 ust. 2, wysokość ich opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej ustala w drodze decyzji organ gminy właściwej zgodnie z art. 59 ust. 1, z uwzględnieniem ograniczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i art. 103 ust. 2.

Strona 1/4