Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.),, Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi I.C.- K. i Z.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją Starosty [...] z dnia [...] r. udzielono Gminie S. pozwolenia na użytkowanie drogi gminnej w [...], której budowa obejmowała zdjęcie starej nawierzchni tłuczniowej, położenie nowej powierzchni bitumicznej, wykonanie kanalizacji deszczowej, przepustów drogowych, chodnika dla pieszych po jednej stronie drogi i zjazdów na posesje. Protokolarny odbiór robót nastąpił w dniu 26 listopada 2010 r. W dniu 1 grudnia 2011 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. powiadomił I. C. - K. i Z. K. o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości ich nieruchomości oznaczonej jako działka nr 1 o powierzchni 0,0896 ha, położonej w W., spowodowanego realizacją powyższej inwestycji drogowej, a następnie decyzją z dnia [...] r. organ I instancji ustalił opłatę adiacencką w kwocie 1.971 zł, zobowiązując do jej wniesienia w terminie 14 dni od dnia ostateczności decyzji.

Jednakże wskutek odwołania I. C. - K. i Z. K., decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. powyższa decyzja została uchylona, a sprawę przekazano do ponownego rozpoznania przez organ I instancji celem jednoznacznego ustalenia przesłanek do określenia opłaty adiacenckiej, bowiem nie wykazano, że doszło do stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi, ani też nie wskazano uchwały, dotyczącej ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tego tytułu. Kolegium podało, że ustalenie opłaty jest uprawnieniem organu, a ponadto, stwierdziło nieprawidłowe określenie sposobu jej uiszczenia przez współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Burmistrz Miasta i Gminy S. decyzją z dnia [...] r. powtórnie ustalił opłatę adiacencką w wysokości 1.971 zł, zobowiązując współwłaścicieli działki nr 1 do jej wspólnego wniesienia w terminie 14 dni od ostateczności decyzji. Jednakże w wyniku odwołania, decyzja ta została uchylona, a sprawę przekazano do ponownego rozpoznania na mocy decyzji Kolegium z dnia [...] r. Zdaniem organu II instancji, nie wykazano bowiem bezspornie wzrostu wartości nieruchomości wskutek stworzenia warunków korzystania z wybudowanej drogi, gdyż rzeczoznawca przyjął do porównania nieruchomości o bardzo zróżnicowanej powierzchni (od 412 m2 do 2.055 m2), co nie spełnia cechy podobieństwa do nieruchomości wycenianej. Nadto, Kolegium wskazało na fakultatywny charakter naliczenia opłaty adiacenckiej oraz konieczność zapewnienia stronom udziału w postępowaniu i pouczenia ich o możliwości weryfikacji operatu szacunkowego w trybie art. 157 ustawy o gospodarce nieruchomościami, co jednak nie zwalnia organu od obowiązku jego oceny.

Po trzecim rozpoznaniu sprawy organ I instancji decyzją z dnia [...]r. nr [...], ponownie ustalił opłatę adiacencką w kwocie 1.971 zł, zobowiązując I. C. - K. i Z. K. do jej solidarnego uiszczenia w terminie 14 dni od dnia ostateczności decyzji. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ I instancji powołał art. 145, art. 146 i art. 148 ust. 1-3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.

Strona 1/6