Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska,, Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Koenigshaus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2020 r. sprawy ze skargi "A." na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji o placówce medycznej sporządzającej kartę zgonu oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] r., Wojewoda Śląski utrzymał w mocy decyzję Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w C. z dnia [...] r., nr [...], odmawiającą firmie "A" (dalej: strona skarżąca) udostępnienia informacji o placówce medycznej, która sporządziła kartę zgonu.
Zaskarżona decyzja zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w C., działając na podstawie art. 2 ust. 6 i art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2224 ze zm., dalej: P.a.s.c.) w związku z art. 10 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 649 ze zm., u.s.p.) odmówił udostępnienia informacji dotyczącej placówki sporządzającej kartę zgonu. Podkreślił, że stosownie do art. 26 ust. 4 P.a.s.c., dane zawarte w karcie zgonu - w tym także o przyczynie zgonu - służą wyłącznie do celów statystycznych, a ich udostępnianie musi podlegać ograniczeniom wynikającym z art. 10 ustawy o statystyce publicznej.
Strona skarżąca złożyła odwołanie od powyższej decyzji wskazując, że doszło do naruszenia:
- art. 26 ust. 4 P.a.s.c. w zw. z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, polegające na zaniechaniu uwzględnienia po stronie skarżącego interesu prawnego, który ma umocowanie we wskazanym przepisie ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
- art. 10 u.s.p., polegające na bezzasadnym uznaniu, że tajemnica statystyczna obejmuje kierownika urzędu stanu cywilnego,
- art. 11 ust. 7 ustawy z dn. 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, który jest podstawą żądania informacji przez pracowników służby statystyki publicznej dla potrzeb statystyki publicznej, a w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania.
Uzasadniając swoje stanowisko strona skarżąca wskazała, że w toku prowadzonych postępowań o ustalenie zasadności zgłoszonych roszczeń zwraca się rutynowo do urzędów stanu cywilnego o wydanie kserokopii karty zgonu lub wskazanie nazwy i adresu placówki medycznej, która ten dokument wystawiła. Podstawą prawną jest art. 42 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.
W oparciu o powyższe zarzuty na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez stwierdzenie obowiązku organu pierwszej instancji polegającego na udostępnieniu kserokopii karty zgonu lub wskazania placówki medycznej, która ten dokument wystawiła.
Wojewoda Śląski rozpoznając powyższe odwołanie podzielił argumentację Kierownika USC w C. Wskazał, że art. 26 ust. 4 P.a.s.c nie pozostawia wątpliwości co do tego, że warunkiem dokonania czynności materialno - technicznej polegającej na wydaniu dokumentu z akt zbiorowych rejestracji aktów stanu cywilnego jest istnienie po stronie wnioskodawcy interesu prawnego. W przypadku wątpliwości co do istnienia interesu prawnego, okoliczność ta podlega badaniu przez organ. Jeżeli postępowanie wyjaśniające wykaże po stronie wnioskodawcy brak interesu prawnego w uzyskaniu dokumentu z akt zbiorowych rejestracji stanu cywilnego, wtedy odmowa jest niewątpliwie aktem władczym właściwego organu. Skoro istnieje przepis prawa materialnego, który uprawnia do wystąpienia z wnioskiem o wydanie dokumentu, który jednocześnie wskazuje organ właściwy dla dokonywania czynności materialne - technicznej, to prowadząc postępowanie wyjaśniające co do istnienia interesu prawnego organ prowadzi postępowanie administracyjne (art. 1 pkt 1 K.p.a.), które przy braku interesu prawnego winien zakończyć decyzją (art. 104 K.p.a.). Taką samą formę będzie miało rozstrzygnięcie, jeżeli na przeszkodzie dokonania czynności materialne - technicznej staną dobra ustawowo chronione.