Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2016 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi I. P. w przedmiocie wymierzenia Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego grzywny z powodu niewykonania wyroku w sprawie o sygn. akt II SAB/Gd 138/15 dotyczącej przewlekłości postępowania w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem oddala skargę.
I. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę o wymierzenie Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego grzywny z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 listopada 2015 r., w sprawie o sygnaturze akt II SAB/Gd 138/15, ze skargi na przewlekłość postępowania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem.
Skargę wniesiono w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2015 r., w sprawie o sygn. akt II SAB/Gd 138/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, ze skargi I. P. na przewlekłość postępowania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem, umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, oddalił wniosek o wymierzenie organowi grzywny oraz wniosek o przyznanie od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej. Orzekł również o kosztach postępowania zasądzając ich zwrot od organu na rzecz skarżącej. Z uzasadnienia wyroku wynika, że powodem umorzenia postępowania w części odnoszącej się do zobowiązania organu do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, było wydanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w dniu 27 października 2015 r. decyzji w sprawie doprowadzania robót budowalnych do stanu zgodnego z prawem, czym zakończono postępowanie. Wobec tego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (tj.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718), sąd umorzył postępowanie zainicjowane skargą w części odnoszącej się do obowiązku wydania rozstrzygnięcia w sprawie doprowadzenia robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem.
W tych okolicznościach skarżąca I. P., na podstawie art. 154 § 1 p.p.s.a., wniosła skargę o wymierzenie organowi grzywny za niewykonanie powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Według skarżącej rażąca przewlekłość postępowania trwa nadal po wydaniu wyroku przez sąd. Ze skargi wynika, że od dnia 9 września 2015 r. organ nadzoru budowlanego nie przeprowadził żadnej wizji lokalnej na budowie, przez wiele miesięcy trwała absolutna bezczynność organu, który nie usunął również samowoli budowlanej dokonanej przez J. M. i trwającej przez okres 25 lat.
W uzasadnieniu skargi wyjaśniono, że decyzja z dnia 27 października 2015 r. nie zakończyła postępowania w przedmiocie doprowadzenia robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem, albowiem została uchylona decyzją Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 16 grudnia 2015 r. Następnie kolejna decyzja organu powiatowego z dnia 7 marca 2016 r. został uchylona przez organ odwoławczy decyzją z dnia 9 maja 2016 r. Według skarżącej również i kolejna decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowalnego z dnia 15 sierpnia 2016 r. zostanie uchylona z powodu uchybień procesowych, w tym niezgodności z poprzedzającym ją wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 marca 2015 r., w sprawie o sygn. akt II SA/Gd 715/14. Skarżąca odwołała się do wydanych już po decyzji z dnia 27 października 2015 r. kolejnych decyzji kasacyjnych, w których organ odwoławczy wyraźnie wytknął organowi pierwszej instancji brak podjęcia czynności koniecznych do zakończenia sprawy.