Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie ustalenia wysokości opłat za podłączenie do gazociągu gminnego stwierdza, że zaskarżona uchwała jest niezgodna z prawem.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Jędrkowiak Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Czerwiński (spr.) Sędzia WSA Janina Guść Protokolant Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia 8 grudnia 2000 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłat za podłączenie do gazociągu gminnego stwierdza, że zaskarżona uchwała jest niezgodna z prawem.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewoda na podstawie art. 93 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 ze zm.) wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały Nr [...] Rady Gminy z dnia 8 grudnia 2000 r. w sprawie ustalenia wysokości opłat za podłączenie się do gazociągu gminnego na terenie Gminy.

W ocenie Wojewody zaskarżona uchwała została podjęta z naruszeniem art. 143 i 144 ustawy z 21 sierpnia 2001 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543).

W toku postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów Delegaturę w G. Zarząd Gminy wyjaśnił, iż sieć gazowa na terenie Gminy została wybudowana ze środków własnych Gminy, w związku z czym stanowi składnik mienia komunalnego. Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości mają obowiązek uczestniczenia w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez wnoszenie opłat adiacenckich, jeżeli urządzenia te zostały wybudowane z udziałem środków Skarbu Państwa lub gminy (art. 143 i 144). Obowiązek zapłaty powstaje z chwilą stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej.

Organ nadzoru do określenia właściwej podstawy prawnej, na której podjęta została zaskarżona uchwała przyjął powołane przez organ gminy przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, uznając, iż stanowiło to rzeczywisty wyraz woli strony. W ocenie Wojewody powołane przepisy art. 143 i 144 ustawy o gospodarce nieruchomościami dotyczące opłat adiacenckich nie mają zastosowania do kwestionowanej uchwały albowiem z treści art. 4 ustawy wynika, że opłata adiacencka, to opłata ustalona w związku ze wzrostem wartości nieruchomości, spowodowanych budową urządzeń infrastruktury technicznej, tj. wybudowanie pod ziemią przewodów i urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych itp. z udziałem środków Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego albo scaleniem i podziałem nieruchomości. Ustalenie i wysokość opłaty adiacenckiej zależy od wartości nieruchomości wynikającej z budowy urządzeń infrastruktury technicznej - wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej, nie więcej niż 50% różnicy wartości, ustala rada gminy w drodze uchwały.

Zaskarżona uchwała ustala opłatę za podłączenie do gazociągu komunalnego w wysokości zależnej od "mocy zainstalowanego kotła", a nie od wzrostu wartości nieruchomości. Zapis w uchwale ma charakter jednorazowej opłaty, nie przewidziano możliwości rozłożenia jej na raty roczne, co wskazuje, że zapisy uchwały nie dotyczą opłat adiacenckich.

Strona 1/5