Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędziowie WSA Janina Guść WSA Diana Trzcińska po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia 30 marca 2016 r., Nr [...] w sprawie przyjęcia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy stwierdza nieważność załącznika Nr 1 do zaskarżonej uchwały w częściach obejmujących: § 5; § 8 ust. 3 i ust. 4; § 10 ust. 1 i ust. 3; § 11 ust. 2, ust. 3, ust. 4, ust. 5; § 14 ust. 1; § 15 ust. 1, ust. 3, ust. 4, ust. 5 i ust. 6 pkt 2 oraz § 17.
Prokurator Rejonowy wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę nr XIV.111.2016 Rady Gminy z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie Regulaminu czystości i porządku na terenie gminy w zakresie przepisów § 5 ust. 1, § 11 ust. 2 i 3, § 15 ust. 5 i 6 pkt 2 oraz § 17 regulaminu.
Zdaniem skarżącego w § 5 ust. 1 uchwały doszło do przekroczenia zakresu upoważnienia ustawowego określonego w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2019 r., poz. 2010 ze zm.), zwanej dalej u.c.p.g., poprzez nałożenie obowiązku uprzątnięcia błota, śniegu, lodu i zanieczyszczeń w odniesieniu do wszystkich chodników położonych wzdłuż nieruchomości oraz poprzez powtórzenie częściowo zmodyfikowanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 4 u.c.p.g. Z kolei nałożenie w § 11 ust. 2 i 3 regulaminu zakazu umieszczana śniegu i lodu oraz gorącego popiołu w pojemnikach na zmieszane odpady komunalne lub pojemnikach na odpady selektywnie zebrane jest sprzeczne z treścią art. 5 ust. 1 pkt. 3b ustawy. Regulacja ta odnosi się bowiem wyłącznie do odpadów komunalnych oraz nieczystości ciekłych, a w stosunku do innych odpadów i przedmiotów zasady postępowania określają przepisy odrębne, przede wszystkim ustawa o odpadach, zatem wprowadzanie niniejszą uchwałą dodatkowych zakazów jest nieuprawnione.
Odnosząc się do regulacji zawartej w § 15 ust. 5 i 6 pkt 2 uchwały Prokurator stwierdził, że generalny i bezwarunkowy zakaz zaopatrzenia wszystkich psów w kaganiec, niezależnie od indywidualnych cech zwierzęcia i jego uwarunkowań (w tym choroby, wieku) może w określonych sytuacjach prowadzić do działań niehumanitarnych. Ponadto, postanowienia zaskarżonego regulaminu nie pozwalające na uwzględnienie specyficznych sytuacji i wyjątków mogą naruszać zasadę proporcjonalności, tym bardziej, gdy nakazane regulaminem środki ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia mogą być uznane za bardziej rygorystyczne niż środki przewidziane ustawami. Co więcej, zdaniem Prokuratora, Rada Gminy nie była również uprawniona do wprowadzenia zakazu wpuszczania zwierząt do obiektów użyteczności publicznej. Wreszcie w § 17 regulaminu wskazano w sposób nieprecyzyjny obszarów podlegających obowiązkowej deratyzacji, tj. poprzez wskazanie poszczególnych sołectw. Tymczasem, zgodnie z wolą ustawodawcy konieczne jest skonkretyzowanie jakie obszary ze względu na swoje właściwości i cechy indywidualne wymagają okresowej deratyzacji.
Wyrokiem z dnia 15 maja 2019 r., sygn. akt II SA/Gd 59/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku stwierdził nieważność § 5 ust. 1; § 11 ust. 3 co do słów: "Popiół po przestudzeniu należy umieszczać w pojemnikach metalowych lub plastikowych przeznaczonych do ich selektywnego zbierania, a poza sezonem grzewczym, tj. od 1 maja do 31 października należy dostarczać popiół do gminnego punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych"; § 15 ust. 5 co do słów: "natomiast psy należące do rasy psów niebezpiecznych mogą być wyprowadzane tylko na smyczy i w kagańcu" oraz § 15 ust. 6 pkt 2 regulaminu, w pozostałym zaś zakresie oddalił skargę.