Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie: sędzia NSA Anna Orłowska, Asesor WSA Krzysztof Retyk (spr.), Protokolant Beata Kaczmar, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 5 lipca 1901 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia choroby zawodowej oddala skargę.
Powiatowy Inspektor Sanitarny dla miasta [...] działając na podstawie § 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.) i orzeczenia lekarskiego Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy [...] z dnia 24 stycznia 2001 r. nr [...] oraz orzeczenia lekarskiego Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej z dnia 27 lutego 2001 r. [...], obydwa o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej nowotworu jelita grubego i prawej piersi, decyzją z dnia 22 marca 2001 r. nr [...] orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u M. M. choroby zawodowej.
W uzasadnieniu organ inspekcji sanitarnej powołał się na orzeczenia lekarskie o braku podstaw do rozpoznania u skarżącej choroby zawodowej.
Z tych orzeczeń lekarskich wynika, iż rozpoznane u skarżącej nowotwory nie można uznać za zawodowe z uwagi na ich lokalizację oraz zbyt krótki okres utajenia, a ponadto brak dowodów na to, że są wywołane przez zawodowy kontakt z azbestem.
Na skutek wniesienia odwołania przez M. M., Wojewódzki Inspektor Sanitarny , po zaciągnięciu opinii lekarskiej z Instytutu Medycyny Pracy z dnia 30 maja 2001 r. nr [...], decyzją z dnia 5 lipca 2001 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego dla miasta.
W uzasadnieniu powołał się na opinię lekarską Instytutu Medycyny Pracy z dnia 30 maja 2001 r. nr [...], która podzieliła zdanie wcześniejszych orzeczeń lekarskich wskazując, iż nowotwory zawodowe charakteryzują się długim okresem utajenia (około 15-20 lat) a w przypadku skarżącej chorobę ustalono w 1996 r., a zatem po upływie 9 lat.
W opinii lekarskiej wskazano, iż skarżąca przepracowała w pracy z narażeniem na kontakt z azbestem 5 lat a lokalizacja obu nowotworów jest potwierdzeniem tego, że o ich powstaniu zadecydował czynnik pozazawodowy, którym jest czynnik pokarmowy.
Opinia lekarska powołuje się również na badania epidemiologiczne, z których wynika iż u osób eksponowanych zawodowo na azbest występuje wzrost ryzyka zachorowania na nowotwory płuca oraz opłucnej a w pojedynczych przypadkach były to nowotwory żołądka.
W skardze M. M. stwierdziła, iż należy uznać związek przyczynowy pomiędzy schorzeniami, na które cierpi, a warunkami pracy w wytwórni uszczelek "M".
Zdaniem skarżącej przyczyną nowotworu jelita grubego oraz piersi, był azbest z którym miała kontakt w pracy, a którego wartość w latach 1987 oraz 1988 - 91 była przekroczona.
Skarżąca polemizuje również z opiniami lekarskimi będącymi podstawą wydania zaskarżonej decyzji albowiem jej zdaniem nie uwzględniają one złych warunków pracy, oparte są zaś na niepełnym wywiadzie środowiskowym oraz braku pomiarów azbestu.
W uzasadnieniu skarżąca wskazał na rozbieżności pomiędzy opiniami lekarskimi co do okresu (20 - 30 lat, 15 - 20) utajenia nowotworów zawodowych.